Kosses.nl
 

2018 Slovenie - Kroatië

10-9-2018

Gisteren hadden we een bezinningsdag. Zo van is dit nog leuk en wat doen we nu verder. Dat leidde tot luieren op de camping en het besluit, om naar de westkust van Istrië te vertrekken en 's avonds dan nog een keer langs de boulevard en een hapje eten. Dat werd voor mij een grilschotel en Uschi inktvis.



Die eet tegenwoordig ook alles. Nou wilde ik graag speenvarken van het spit, maar dat hebben ze niet in Rabac.



Wel een mooie zonsondergang.
Vanmorgen vroeg uit de veren, want we hadden wel nog 75km te doen vandaag van de ene kant naar de ander van Istrië.



Mooi Mediterraan landschap onderweg en zo'n 6 km voor de camping komen we door een klein plaatsje met wel 6 speenvarken- en lamsgrilrestaurants. Sorry voor de slechte foto, maar het was wat rokerig.



Waar zo'n bezinningsdag toch allemaal goed voor is!
Dat heb ik me maar meteen ingeprent.



De caravan naar de camping gebracht, gerecupereerd onder het genot van een koud biertje, waarbij we bezoek kregen van een brutale eekhoorn.



Vervolgens weer in de auto en stukje terug rijden voor een hapje gegrild lam.

11-9-2018

De camping, Valkanela,  waar we nu staan ligt bij het plaatsje Vrsar. Voor wat ze te bieden hebben is de prijs erg coulant, €17 per nacht en omdat we op een luxe plek staan moeten we €5 bijbetalen, maar dat is het alleszins waard gezien de kwaliteit van het sanitair, en alle faciliteiten plus de zee binnen een straal van 60m en toch rustig.



De camping ligt aan de zee met een uitgebreid strand. Alle voorzienigen aanwezig, fruitkraampjes, meerdere restaurants en winkeltjes plus een mooi zwembad. Als je wil hoef je nooit meer de camping af, maar ja zo zijn wij niet.
Nu hadden we ons gericht op de omgeving van Porec, dat ligt 8 km verderop. Vandaag maar eerst eens Vrsar bekeken. Dat blijkt een voltreffer te zijn.



Mooi oud plaatsje op een bult en veel vertier aan de haven. Een stukje rondgewandeld en de toeristenwinkeltjes bekeken. Vrsar blijkt een echt vissersplaatsje te zijn en hebben ze dus ook de bijbehorende visrestaurants en winkeltjes, die gezellig rond de haven zijn gesitueerd. Nou hoe kan je het leven beter bestuderen, dan plaats te nemen op zo'n uitnodigend terras, waar je met alle honneurs en heerlijkheden wordt bediend.



Hier hebben we het relatief lang uit moeten houden na een iets te ruime inname van plaatselijke witte wijn. Na wat koffie en de nodige rust, de plaatselijke Konzum opgezocht, wat boodschappen gedaan en vervolgens luieren bij de caravan. Inmiddels bijna acht uur en nog 25° zijn we na wat stevige koffie weer redelijk fit. We beginnen Istrië steeds leuker te vinden.

12-9-2018


De dag rustig begonnen, uitslapen, ontbijtje voor de caravan en slow koffie.
Tegen de middag ons gereedgemaakt voor de rit naar Porec. Dat is te overzien, 8km verderop.



Blijkt een leuke plaats te zijn met een grote haven en bijpassende boulevard.



Het plaatsje bestaat uit 2 delen, de Marina, een baai met veel schepen en het oude centrum aan de andere kant van een landtong waar je een mooi uitzicht op zee hebt, maar verder geen boten zijn. Dit deel is het oude centrum waar veel winkels en erg veel restaurants zitten.



Wat rondgelopen, winkeltjes bekeken tot we een hofje vonden van een Italiaans restaurant, waar we ons te goed hebben gedaan aan lasagne en spaghetti.



Zo was dat ook weer geregeld voor deze dag.
Terug naar de camping, waar we de rest van de middag en avond rustig in de warmte voor de caravan konden zitten.
Voorlopig blijven we hier nog wel even gezien de weersvooruitzichten.

13-3-2018

Iets zuidelijk van Vrsar ligt het Limski Canal. Dit is een soort fjord, dat een paar kilometer landinwaarts gaat. Het gebied is omgeven door een natuurpark, waar prima gewandeld kan worden,maar dat zit er voor ons helaas niet in. Echter kan je ook door een stuk landinwaarts te rijden bij een weggetje komen. die toegang geeft tot het water. Het bijzondere aan het Limski Canal is, dat er mosselen en oesters worden gekweekt. De kweek is veel kleinschaliger dan bij ons in Zeeland. Niet te vergelijken.



Het mooie is, dat er ook restaurants zijn waar je ze kunt proeven. Nou dat lieten we natuurlijk niet aan ons voorbij gaan.



We werden hier wel even met de neus op de feiten gedrukt en weten nu weer, waarom die beestjes bij ons als Zeeuws Roem worden aangeprezen. De Kroatische zijn te doen, maar de Zeeuwen zijn gewoon anders, groter, malser en lekkerder. Dat geld zowel voor de oesters,als de mosselen.



Gezien we niet echt veel trek hadden, hebben we met 2 gangen voorgerecht onze behoefte bevredigd. Voor Uschi iets, dat ze hier als garnalencocktail bestempelen. Lekker maar iets ruim saus. Voor mij diverse (inkt)vishapjes.
Vervolgens nog even langs de super voor een kleinigheidje voor onder de luifel voor de avond, maar dat was dan ook wel de hele activiteit van vandaag. Gelukkig is de mediterrane keuken heel gezond, want anders zijn we eigenlijk wel een beetje te doorvoed. Uit gezondheidsoverwegingen hebben we nog wel een wandelingetje langs de baai op de camping ondernomen. We worden wel steeds erger echt luie toeristen.

17-9-2018

Na enige dagen radiostilte wordt het langzaam tijd weer wat van onze ervaringen te delen. We staan nog steeds op deze zelfde camping in Kroatië. Daar valt weinig nieuws over te vertellen. Niet anders, dan mooi weer, lekker eten en dat soort dingen.



Kunnen toch ook niet elke dag langoesten, gevulde inktvis en gegrilde dorades tonen. Even een oude l#llen periode dus.



Echter vandaag was weer een dag met gegrild speenvarken en dat moet toch wel weer even gedeeld.



Voor Uschi Cordon Blue en voor mij dan een stukje van het  varkentje! Lekker beestje.
Morgen blijven we nog genieten van de Adriatische lekkernijen en het klimaat.
Overmorgen gaan we langzaam de terugreis naar Nederland aanvaarden. Eerst maar eens naar Spital an der Drau in Oostenrijk om nog een beetje van de bergen te genieten. Daarna naar Zuid Duitsland met als hoogtepunt een verblijf in Sommerach om de voorraad Frankenwijn voor de winter aan te vullen.

19-9-2018

Gisteren hebben we de periode in Kroatië afgesloten. Nog een keer een hapje eten bij ons favoriete restaurant in de Marina van Vrsar, Uschi Lasagna en ik Frito Misto.



Nog eens langs de souvenirwinkeltjes een laatste blik op het plaatsje en dat was het dan.



We hebben het tegen mijn verwachting in erg naar ons zin gehad. Niet onze gewoonte, maar we stonden wel 9 nachten op dezelfde camping, maar die was dan ook werkelijk van alle gemakken voorzien. Indien we weer deze kant op zouden gaan, zou ik linea recta weer hier naar toe gaan. Echter aan alles komt een eind en inmiddels begint de noodzaak om naar huis te gaan langzaam te drukken. Willen we onderweg nog wat tijd hebben, dan is het moment daar om de boel weer terug te rijden.
Inmiddels zijn we naar Oostenrijk vertrokken, waar we op een mooie terrassencamping staan aan de Millstätter See in de buurt van Spittal an der Drau.



We dachten hier wel even ergens een hapje eten op te scharrelen, maar dat viel tegen. Uiteindelijk na wat rond rijden werd het een gebakken ei bij de caravan. Nou ja kan ook niet elke dag feest zijn. Morgen de buurt verkennen, Spittal bekijken en eens zijn war de restaurants zijn verstopt. Misschien zijn we wel te verwend geweest in Slovenië en Kroatië. Kwam jaren achtereen in deze omgeving tijdens bezoeken aan de European Bike Week, een Harley treffen. Zonder motoren is toch anders.
Nog wat tijd in de bergen doorbrengen en dan gaat het richting Duitsland, want er moet nog wat wijn ingekocht in Frankenland.

21-9-2018

Gisteren hebben we eerst eens rustig uitgeslapen en vervolgens een bezoek gebracht aan Spittal an der Drau. Redelijk groot Oostenrijks stadje. Helaas komen hier een aantal wegen bij elkaar, waardoor er een continue stroom auto's door het plaatsje gaat. Echt Oostenrijks stadje, maar geen bijzondere bouwkundige gevels etc. Ondanks de drukte en stadsbeeld toch wel leuk om even te verblijven. In het centrum is een vrij uitgebreid stadspark met leuke terrasjes en hebben we daar maar even van genoten.



Op terugweg naar de camping in Pesenthein kwamen we langs een echt plaatselijk restaurant en daar hebben we het gemis van gisteren maar even hersteld met voor Uschi Rindergoulash en voor mij Gekochtes Ochsenfleisch mit Kren. Een door mij erg geliefd gerecht.



Daarna nog even buiten gezeten en vervolgens plat.
We maken hier nachten van ongeveer 10 uur tegen thuis hooguit 7. Raar want we zijn hartstikke uitgerust.
Vandaag hebben we een mooie tocht van ongeveer 135 km door de bergen gemaakt via de Turracher Höhe en Krems.



Nou weet ik hier een klein beetje de weg, door meerdere bezoeken aan dit gebied met de motor en wist ik in Kremsbrücke een restaurant waar ik een stop wilde maken. Wat valt het tegen wanneer er haast geen toeristen en zeker geen horde harleyrijders zijn. Ziet zo'n terras er meteen heel anders uit.



Welnu we hebben er wel lekker gegeten en met name Uschi genoot van een Germknödel als toetje.
Helaas zijn de weersvooruitzichten wat minder. Morgen behoorlijk regen en daarna sterke temperatuurdaling, maar wel weer redelijk droog en zonnig. Blijven het weekend over nog hier, genieten van de omgeving en gaan dan richting Frankenland voor de laatste dagen van deze reis.

22-9-2018

De zaterdag is aardig in ledigheid doorgebracht. We hadden nergens echt zin in, hetgeen er toe leidde, dat we wat corvee in en om de caravan hebben gedaan, wat gelezen en dat soort dingen.
Toch was het best weer leerzaam deze dag, want de inwendige mens moest wel weer bevredigd worden. Daar we een goed restaurant hadden ontdekt, daar maar weer naartoe. Nu ben ik nogal een liefhebber van vis en stond er Reinanke op de kaart. Dat blijkt een zoetwatervis te zijn, die in de Alpenmeren voorkomt. De lekkersten komen uit de Bodensee. In het Nederlands heten ze houting en kwamen vroeger ook bij ons voor, maar dan als een zoutwatervariant, die de rivieren op zwommen om te paaien en eieren af te leggen. Helaas is door het bouwen van stuwen daar een eind aan gekomen, maar ze worden toch weer wat gezien bij ons onder andere in de Biesbos en Zeeuwse wateren.



Welnu een Reinanke uit de Millstättersee is niet te versmaden. Het is een zalmachtige. Heeft de structuur van forel, ook die fijne graten, maar een iets strengere smaak, richting makreel. Ik vind dat lekker.
Zo dat was weer voldoende leerstof.

23-9-2018

Deze dag is opgegaan aan een rit van Spittal naar Ingolstadt. Ofschoon dit een tochtje van 350km is, heeft de waanzin van grenscontroles aan de binnengrenzen van de EU een uur extra reistijd gekost. De waanzin bestaat eruit, dat er bij de grens van Oostenrijk naar Duitsland controleposten zijn ingericht, die het verkeer erg vertragen, waardoor we zeker een uur met een gangetje van 10km/uur in een file over de Autobahn rolden, tot we bij de controlepost kwamen, die niets controleren, maar je zo door wuiven. Dit helpt niets, hooguit helpt het de economische- en milieuschade. Tevens de nodige vertraging onderweg door onbegrijpelijke filevorming maakte dat we redelijk laat over waren. Voorts konden we de laatste 70km niet al te hard rijden vanwege veel te sterke zijwind, waardoor de boel begon te zeilen boven de 85km/uur.
We staan op een mooie camping met oude bebossing.



Omdat er noodweer met erg sterke storm was voorspeld moesten we van de beheerder op een open veld gaan staan, want de in een bos gelegen camping heeft oude begroeiing, waarvan nog wel eens iets van naar beneden kon komen. Gelukkig had ik de caravan met de neus in de wind gezet en hebben we overal heerlijk doorheen geslapen. Dat kon ook niet anders, want bij de ingang van de camping staat een mooi oud Beiers restaurant met Biergarten, maar die was niet bruikbaar vanwege de aanwakkerende wind. Gelukkig binnen plek zat en een mooie kaart met Beierse gerechten. Dat werd dus een slaapverwekkende copieuze maaltijd met de nodige alcoholische versnapering. Voor mij Bierkutschersteak mit Rostzwiebeln en voor Uschi Schweinerostbraten mit Speckknödel.



Nog een afzakkertje voor het slapen gaan en weinig last van de storm.

24-9-2018

Nou dat had de beheerder van de camping goed ingeschat, ons naar een open plek te sturen! Overal lagen vanochtend takken en andere rotzooi. De storm is gaan liggen en vanmorgen stonden we met stralende zon op. Wel is de temperatuur ongeveer 10° gedaald en moeten we de komende week met deze realiteit leven. Nou ja als het maar droog blijft en daar lijkt het op.
Vandaag de binnenstad van Ingolstadt bekeken en deed ons beslissen nog een extra dagje hier te blijven.



Het is goed te zien, dat deze stad in de 2e wereldoorlog aan bombardementen is ontkomen. Allemaal mooie gevels en oude gebouwen sieren de binnenstad.



Dat moet nog een dag bekeken. Dus i.p.v. morgen, overmorgen naar Sommerach.
Vandaag Vietnamees gegeten in een leuk snel restaurant. De details zal ik besparen, maar waren lekkere eendgerechten.
Koffie thuis, maar wel met Beiers gebak, dat we bij een bakker in de stad vonden, is deze dag ook weer af.