Kosses.nl
 

2016 Polen

19-9-2016

In het hoofd van mijn vrouw zat vast, dat ze naar Hel moest. Dat is een lang schiereiland in de Baltische zee. Aan het eind van dit langgerekte eiland ligt dan de plaats Hel, dat een marine fort was van 1936 t/m 2000. Eigenlijk was het hele schiereiland een fortificatie. Met het geschut, dat hier stond opgesteld, konden de Polen in de 2e WO de baai voor Gdynia en Gdansk verdedigen. Later is dit door de Russen gebruikt. Er zijn allerlei museums (privé) op de landtong. Dit snel bekeken, maar mij interesseerden meer de visrestaurants in de haven van Hel.

Deze haven is trouwens ook een grote grauwe beton constructie uit de tijd dat dit als marine versterking werd gebruikt. Welnu daar Uschi nog niet vlot ter been is gezien de val van gisteren, hebben we niet al te veel gelopen, maar des te meer genoten van het terras en de hapjes.

Vis natuurlijk.
Morgen dan een dag naar Gdansk. Ofschoon de Polen een handvat hebben, moet ik toegeven, dat ze ook wel gemoedelijk zijn. Taal is hier wel een probleem. Ik kan echt geen hout snijden van dat Pools. De jonge garde spreekt wel wat Engels en Duits. Hierdoor kunnen we ons goed redden, want de meeste mensen, waarmee we in contact komen zitten in de horeca en dat zijn meestal jongelui. De ouderen hebben toch wel een redelijke allergie wat Duits betreft.
Ondanks dat is hier goed te zijn. Boodschappen doen gaat een beetje met handen en voeten, maar ja de Lidl is daarvoor een oplossing. Die hebben alles wat wij ook hebben, plus de nodige binnenlandse producten, zoals lekkere worst, wodka enz. Ik ga hier niet dood van de honger.

20-9-2016

Gdansk is een mooie stad gelegen aan de rivier de Molawa, die hier uitmond in de Oostzee. Dit bepaalt een groot deel van de bouw van het oude centrum.

Een compacte oude kern, met daar om heen oude wijken een haven en werven. De oude kern is prachtig gerestaureerd na de beschadigingen door WO II.

Het centrum kom je binnen via de Gouden Poort. Barnsteen is de toeristentrekker. Dit wordt in grote hoeveelheden gevonden op de stranden van de Oostzee en er zijn veel werkplaatsen en winkels waar het spul wordt verkocht. Mijn vrouw, helemaal verzot op barnsteen, kwam dan ook helemaal aan haar trekken en vond een passende ketting passend om haar hals en in mijn portemonnee. Ze moet alleen even tot haar verjaardag wachten voor ze hem om mag. De hele stad konden we niet bekijken, daar voor heeft ze te veel last van de gevolgen van haar valpartij van eergisteren. Heel langzaam komt ze weer op gang, maar erg best gaat het nog niet.

Ons bezoek aan Gdansk afgesloten met een origineel Pools hapje, voor haar koolrolladen gevuld met gehakt, voor mij eend met rode kool, aardappel en zoete appel. Goed Gdansk heeft ze op hoofdpunten kunnen zien en gaan we morgen verder naar Elblag.

21-9-2016

Vandaag weer een reisdag. Niet zo ver en wat schetst mijn verbazing, 75% snelweg van hoog niveau. De rit was ook niet lang, ongeveer 90km. Voor de middag hadden we ons nieuw doel bereikt, Elblag. Dit was voor de WO II een mooie oude stad. Echter van 2 kanten is dit plat gegooid, met gevolg, dat er weinig meer over was van de oude stad, dan een grote puinhoop. Een stukje van de oude stad is gerestaureerd, maar wel met een moderne kijk op de bouwkunst, zodat er een oude stadskern is ontstaan met gevels, die de oude vorm nog hebben, modern zijn gestileerd. Hiermee is de oude sfeer dus niet hersteld. Wel zijn er veel restaurants gevestigd en hadden we keus genoeg.



Werd weer klassiek, ik Haxe en Uschi Pirochy.
De rest van Elblag is oud communistische bouw. Goed we zijn hier om een bezoek te brengen aan Malbork, waar het grootste kruisridderskasteel van Europa staat en het waterbouwkundig bouwwerk, het Elblag kanaal. Ook Fromborg aan de Baltische zee moeten we nog bekijken. Hier heeft Copernicus een deel van zijn leven doorgebracht.

22-9-2016

Elblag is een mooi uitgangspunt om het achterland, het westelijke deel van Mazuren te bekijken. Veel water, meren en kanaaltjes. Het hoogtepunt is het Elblagkanaal, dat via diverse meertjes naar Ostróda loopt. Dit kanaal moet een hoogte verschil tot 100 meter overwinnen. Hiervoor is een bijzondere constructie bedacht. De boten worden via een rails over het land getrokken in een klein dok.



Zo kunnen ze de op diverse hoogtes liggende delen van het kanaal gebruiken.



We hebben twee van deze constructies bekeken. Het Izba Historii Kanału Elbląskiego en het Pochylnia Całuny-Kanał Elbląski. Omdat Uschi niet zo'n waterrat is hebben we afgezien van de boottocht en gewoon met de auto deze punten langs het kanaal bezocht. Verder erg secundair door het landschap getoerd. Dan ben ik wel blij met mijn 4x4. Je hoeft niet bang te zijn om een weggetje in te rijden, die in Nederland al lang een keer was geasfalteerd, maar hier gewoon 2 sporen steen en verder gras is. Hier zie je nog de echte oude huisjes, pure armoede. Maar ja het heeft bij ons ook jaren geduurd, tot de plaggenhutten alleen nog in openluchtmusea te vinden waren. In Polen is nog een hoop te investeren door de EU.

24-9-2016

De dag van gisteren is opgegaan aan luieren, wat boodschappen doen en veel lezen. Zo nu en dan is dat ook even nodig. Vandaag hebben we een bezoek gebracht aan Frombork. Via zo klein mogelijke weggetjes de route gezocht.

Onderweg was veel oude baksteen bouwwerk te zien, die de Zweedse invloed duidelijk laten blijken.

Frombork is een kleine vissersplaats aan de Baltische zee met ongeveer 1100 inwoners. Het plaatsje ligt aan een baai, de Zalew Wislany. Aan de horizon kan je Wit Rusland zien liggen.

In de haven van Frombork heerlijk een visje verorbert, eerst vissoep en daarna Uschi zalm- en ik een kabeljouwfilet. Weer tevreden en verzadigd hebben we de weg naar Elblag terug gereden. Inmiddels koelt het 's avonds behoorlijk af en zitten we al vroeg binnen. Overdag is het prettig weer, maar 's avonds begint het dus al vroeg donker en fris te worden.

25-9-2016

Een reisdag, 140 km voor de boeg. Dat is niet veel, maar met de caravan in Polen best een opgave, om de wijnglazen etc. heel te houden. We hebben Malbork overgeslagen, want het kruisridderskasteel is te groot om te bekijken. Uschi kan dat niet volhouden. We komen opweg naar ons volgende doel er echter wel langs, zodat we wel een indruk op kunnen doen van de grote van het kasteel.

Even een plaatje geleend via Google.
Zo wat zijn die binnenwegen soms slecht. Harder dan 70 km/uur is niet verantwoord en vaak is 60 km al een beste kermisatractie. Verder valt het wel mee. Er is veel Europees geld in wegenaanleg gestoken en de verbindingswegen tussen steden zijn best goed, of wordt hard aan gewerkt. Maar goed des te mooier en interessanter het landschap wordt, des te slechter worden de wegen. Vandaag zijn we verkast naar het hart van Kasubië. Een camping in de buurt van Kościerzyna de hoofdstad van Kasubië. We gaan in de buurt een aantal historische plekken bekijken en kennis nemen van de Kasubische cultuur. En ja er is ook een Kasubische keuken.

De camping ligt in een meren gebied en bood vanavond uitzicht op een prachtige ondergaande zon en avond hemel. Langzaam maar zeker raken we er van overtuigd, dat we volgend jaar de langere reis ook in Polen moeten doen om de rest te bekijken. De mensen zijn over het algemeen aardig, er is echt veel te bekijken en het landschap is nog redelijk ongerept en doet me denken aan de oude wegen en bomenrijen uit mijn jeugd in het noorden van Nederland, Groningen. Uitgebreide bossen en nu we bij de kust weg rijden wordt het land ook heuvelachtiger en pittoresker.

26-9-2016

Het plan was een bezoek te brengen aan het openluchtmuseum Muzeum Kaszubskiego Parku Etnograficznego in Wdzydze. Helaas was dit al gesloten. Daar er nog wel werkzaamheden werden uitgevoerd, mochten we wel naar binnen, maar in de huisjes kon niet meer worden gekeken en de oude ambachten werden dus ook niet uitgevoerd.

Toch kregen we wel een aardige indruk hoe de Kasubiërs vroeger moeten hebben geleefd.

Dit roept herinneringen op aan de armoedige omstandigheden in onze vroegere veengebieden in Noord Nederland. Vervolgens hebben we wat gewinkeld in Kościerzyna, een leuk klein stadje. Ofschoon er hier wel streekgerechten zijn hebben we ons vandaag tevreden gesteld met een pizza op zijn Pools. Dat wil zeggen, veel gerookte ham er op. Gerookte vleeswaren krijg je hier te kust en te keur. Dat ligt mij wel. Het was weer een zon overgoten dag. Nu om 19.00 uur is de zon onder en slaat de afkoeling weer toe. We zitten lekker met het kacheltje aan binnen. Zien het avondrood boven het meer, dat belooft morgen weer een mooie dag te worden.

27-9-2016

De dag is besteed aan een bezoek aan Kartuzy, de informele hoofdstad van Kasubië. Vlak bij de camping ligt Chmielno. Hier is het Kasubisch aardewerk museum. Dit is een oude pottenbakkerij uit 1897 http://www.necel.pl/, waar nog orgineel gebruiksvoorwerpen worden gebakken. Hier moest Uschi even haar hart ophalen en wat potjes etc. kopen. Vervolgens vervolgden we onze weg naar Kartuzy. We hebben een zeer merkwaardige ervaring gehad. Een moderne ruïne van iets wat nooit is afgemaakt, Zamek Łapalice. Een kunstenaar had al van kind af aan de wens een kasteel te bouwen en is hier in de 80er jaren aan begonnen. Echter allerlei gedoe door wegvallen van het Oostblok, gekonkel met ambtenaren, zich niet houden aan bouwverordeningen en vervolgens hierdoor een faillissement van zijn grootste geldbron, heeft een nooit afgebouwde ruïne opgeleverd van onvoorstelbare omvang.

Prima de decor voor een fantasiefilm etc. Op dit moment zit de overheid met het bouwwerk in zijn maag. Slopen is nagenoeg onbegonnen werk en een gigantische kapitaalvernietiging, terwijl er ook geen geld is of een partij, die het af wil bouwen en er een bestemming voor heeft.
Na dit te hebben bekeken zijn we doorgereisd naar Kartuzy waar we het Kasubischestreekmuseum (Museum Kaszubskie im. Franciszka Tredera) bezochten.

Hier krijg je een aardige indruk hoe de mensen vroeger leefden in deze streek.

Na nog even wat rondgekeken te hebben in het plaatsje en een prima hap in een lokaal restaurantje te hebben genuttigd, ik forel, maar dan een echte knappe jongen met alles er op en aan en Uschi een chinees rijstgerecht, ja dat kan hier, zijn we terug gegaan naar de camping om nog wat van de zon te genieten en alvast wat op te ruimen voor de reisdag morgen.
We gaan naar Torun, waar een mooie compacte oude stadscentrum is, die nu eens niet kapot is gegooid in WO II.

28-9-2016

Een rustige rit van 190 km bracht ons en de caravan naar Torun. Uschi was niet gemotiveerd om nog iets te doen bij aankomst, gezien ze nog behoorlijk last heeft van de gevolgen van haar val aan het begin van de vakantie, zodat we deze dag dan maar verder hebben verdaan met rustig op de camping blijven. Het restaurant is hier goed. Staan op een camping bij een hotel aan de stadsrand. Hoeven morgen alleen een brug over om in de oude stad te komen. Kort ritje en dan de boel bekijken. De camping staat te boek als open tot 30-9, maar bij aankomst keek men ons raar aan, toen ik vroeg hoelang we kunnen blijven. We kunnen gewoon blijven tot we geen zin meer hebben, want ze sluiten niet. Ergo alle tijd om morgen maar eens op ons gemak een aantal dingen te bekijken en er net zoveel dagen voor uit te trekken als we willen. We hebben eindelijk weer prima wifi en kunnen dus de blog bijwerken. Berichten uit Nederland bekijken en wat andere zaken regelen, die anno 2016 op reis gewoon doorgaan.

29-9-2016

Torun is vandaag ons doel. De oude stad bekijken. Zo wat een prachtige plaats.



Één groot museum. Het ene monumentale gebouw na het andere. De goed geconserveerde historische binnenstad staat sinds 1987 op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Het is de geboorteplaats van Copernicus. Hier hebben we nog wel even iets meer tijd voor nodig. Een snelle verkenning van het centrum.

 

Morgen wat gerichter een aantal zaken bekijken. Je kan goed zien, dat de WO II deze stad heeft ontzien. De oude gebouwen en het moderne leven hebben hier een goede synergie bereikt. Mondain met leuke terrasjes en restaurants tussen een aanéénschakeling van monumentale panden. Ik ga het hier niet allemaal benoemen, want internet staat er vol van. De plaatjes spreken voor zich.

Nog wel vermelden waard is de prima steak, die ik hier vond in een Ossetisch restaurant.