Kosses.nl
 

2016 Italie

7-6-2016

Vandaag was het gewoon te warm om ook maar enige activiteit te ontplooien. Buiten 35°, in de caravan een veelvoud. Dit was alleen met rust en weinig beweging te volharden. Helaas leidt dit weer ook tot weinig verbranding van de overtollige calorieën. Ergo besloten tot een lichte maaltijd. Gisteren hadden we nog wat eendenborst ingekocht.

Hiermee kon ik in elk geval mijn aminozuren en wat een omnivoor nog meer zo nodig heeft op het juiste niveau brengen.

 

Met wat 5 kruiden poeder, oester- en hoisinsaus op smaak gebracht. Flesje Plan de Dieu uit de Rhône vallei erbij. Simpele tomaten salade erbij. Zo wat smaken die rode jongens hier goed.
Besloten om morgen langzaam richting Nederland af te reizen. We gaan naar het noorden Saint Flour ongeveer 280 km. Midden in de Cantal. De streek van de Fourme d'Ambert en Saint Nectaire, twee heerlijke kaasjes. Eens zien waar dat toe leidt.

8-6-2016.

Helaas moeten we afscheid nemen van de Mediterrane warmte. Na een ritje van 280km zitten we weer in de Auvergne. Vlak bij Saint Flour. Leuke streek. Een van de bezienswaardigheden hier is het viaduc de Garabit.

Dit is een ander meesterwerk van Gustav Eiffel, naast zijn overbekende toren. Het betreft een spoorweg viaduct. Gebouwd van 1880 t/m 1884. De geleerden waren het er over eens, dat die geen lang leven beschoren zou zijn, maar vandaag de dag ruim 230 jaar later, rijden er nog treinen over deze brug en staat het als een machtig rood bouwwerk in de natuur. Saint Flour is een leuke plaats met een beneden en bovenstad. De benedenstad is gewoon een gemiddeld Frans plaatsje, de bovenstad een historisch stadje met oude gebouwen, versterkingen en een klooster. Wat gezellige straatjes om door te boemelen. Verder moeten we het hier van de mooie natuur hebben.

9-6-2016


Saint Flour

De gorges de Truyère waren deze dag aan de beurt voor een bezoek.Deze kan je het best bekijken vanaf het water, maar dat hebben we overgeslagen.Vanuit Saint Flour kan je een mooie tocht maken rond het het stuwmeer in de Truyère. Dat hebben we dan ook gedaan. Het was al zeker 20 jaar geleden, dat we onze tenten, die toen ook al wielen en uitdraaisteunen had, hadden opgeslagen in dit deel van de Auvergne. Waarlijk een landschap om een paar dagen door te brengen. Hadden we uitgebreid de tijd om het viaduc de Garabit nog eens goed te bekijken. Als je beseft hoelang de bouw is geleden en wat voor constructie het is, is het zeker waard hier even bij stil te staan.
De reis vervolgend, kwamen we bij le Cirque du Mallet.

Dit is een uitzichtpunt van waaraf je een prima overzicht van het hele stuwmeer met zijn kloven en ravijnen.

Vervolgens nog even de ruïne van Burgt Alleuze bekeken. Daarna terug naar de camping.
Trouwens die camping La Roche Murat, waar we staan, is een prima oplossing mocht je via Clermont-Ferand over de A75 naar het zuiden gaan. Deze ligt vlak aan de autoweg. Niet zo dat je veel hinder van het verkeer hebt, je hoort wel een gestaag geluid, maar niet storend. Je rijd echter in 5 minuten op en af, dus op doorreis geen gedoe met binnenwegen. Het sanitair is redelijk bruikbaar, niet "top of the bill", maar ja je bent in Frankrijk. Deze houd ik er dus in op doorreis.

10-6-2016

Begint toch een beetje te voelen of de reis op zijn eind loopt. Vandaag nog wat boodschappen gedaan, om mee te nemen naar Nederland. Daarna ons nog een keer verwend met een menu van streekgerechten. Geen plaatjes, maar de pikant details zijn een salade met warme eendenborst, ganzenlever en een plak paté. Vervolgens Pavé de Boeuf, of te wel een mooi stuk rundvlees, met Aligote. Flesje vin rouge d'Auvergne erbij. Dessert, koffie echt een galgenmaal, ofschoon we nog even hebben hier in Frankrijk.
Het weer wordt er echter niet beter op en kunnen bijna de wollen onderbroeken en hemden uit de kast. Op naar Noord Frankrijk, langs de Loire. Morgen naar Never. Van daaruit zien we wel weer verder.

11-6-2016

De dag ging op aan de rit naar Nevers. Na het verlaten van de Auvergne, voorbij Clermond-Ferand, wordt het landschap lieflijk glooiend. Daar werd het tijd de A75 te verlaten en verder secundair door verstilde dorpjes en gehuchten over D wegen de rit naar Nevers te voltooien.

Er stond verder niets op ons programma en besloot Uschi zo'n 40 km voor het eindpunt, dat ze aan haar culinaire verplichtingen moest voldoen. Gestopt bij een kleine auberge, waar ze een aardig menu aanprezen.
Vooraf voor haar een salade met gebakken chêvre en voor mij fondue Poireaux avec Saint Jacques. Dat laatste bleek fijn gesneden jonge prei met kaas versmolten en daarop licht gebakken Saint Jacques te zijn. Niet verkeerd en nooit bang iets nieuws te proberen. Als hoofdgerecht Maigret de Canard avec de Frites. Half litertje Bourgogne erbij, immers ik moest nog rijden en dan is een flesje wat overdreven. Vervolgens nagerecht crème brûlée, koffie om het af te werken op het terras met een sigaartje.

De dag kon niet meer kapot.
Ergens in deze reis hadden we het plan opgevat een stukje langs de Loire te reizen. Wat je je voorneemt moet je ook doen. Laat die camping nou precies aan de Loire te liggen. Wel een but camping, kost weinig en is nog minder. Hoewel, de wifi is op het hele terrein uitmuntend. Gelukkig kunnen we ons prima in onze eigen vier wanden redden.
Morgen Nevers bekijken en dan snel verder.

12-6-2016

Ofschoon het nog maar net achter in de middag is, loopt deze dag gevoelsmatig al weer op zijn eind en begint het gevoel, dat het eind van onze reis nadert, zich ook steeds meer op te dringen.
Zoals voorgenomen een bezoek gebracht aan Nevers.

Oude stad met monumentale gebouwen.

Helaas heeft de tand des tijds er iets te veel aan geknaagd om echt mooi te zijn. In het centrum was een grote activiteit georganiseerd om vrouwen in beweging te krijgen.

Dit had een wat ludiek effect. Ofschoon generaties Fransen zich lichamelijk in conditie hadden gehouden met olijfolie, rode wijn (die is gezonder als de witte), knoflook enz., was het McDonalds effect hier ook erg waar te nemen. En dan moet je je voorstellen een heel groot plein met en masse "sportief" dansende dames en de daardoor rollende vetrolletjes. Een zeer vermakelijk geheel. Snel, voordat ze allemaal uitgeput op de terrassen neerstrijken, een tafeltje opgezocht om in een druilerig zonnetje van een kop koffie te genieten.
Gezien we de fout hadden gemaakt te denken, dat in dit deel van Frankrijk de supermarché ook op zondagmorgen open is, geen spullen voor een warme hap. Gelukkig had Uschi op weg naar het centrum van Nevers een Aziatisch restaurant gespot en onthouden waar dat is. Dus besloot ze daar voor ons te koken. Bleek dat een Japans wok restaurant te zijn. In Nederland beginnen die allemaal op elkaar te lijken en met de dag slechter te worden. Daar had deze voor ons geen last van. Prima ingrediënten, zeevruchten, die je bij ons alleen in de betere restaurants ziet en heerlijk voorbereide gerechtjes om zo te eten of te laten bereiden. Heerlijk gebakken kikkerbilletjes en prima sausjes. Als je met verstand hier van gebruik maakt, hoef je niet op het plein mee te dansen. Flesje Muscadet Sèvre et Maine sur lie erbij. Weer een paar uur naar de knoppen. Nu uitbuiken, lezen en genieten. Morgen verder richting het noorden.

13-6-2016

Het is frappant hoe het weer bepalend is voor ons wel bevinden en deze reis. Nog net kans gezien om te vertrekken zonder regen, de boel dus droog mee, begon het te spetteren. Gelukkig hield dat ook weer op, waardoor we een mooie rit secundair langs een deel van de Loire en het Canal Latéral à la Loire hadden.

Wil ik een brug over de Loire nemen, zit daar een boog over op 2.70 meter. Laat dat nou precies net niet passen. Dan maar omrijden via Gien. Gelukkig heb ik Frankrijk aardig in mijn hoofd zitten. Zonder me al te erg te verdiepen in waar we heen gingen, had ik een plek voor de overnachting uitgezocht. Vlakbij Parijs, maar zover er van af, dat we geen last zouden hebben van het grootsteedse verkeer. Faremoutiers, Camping Le Chene Gris een mooie grote camping. Is de weg naar de camping afgesloten, zijn ze een film aan het opnemen en of we maar willen keren. Degene die dat moest regelen, begreep absoluut niet, of wilde het niet begrijpen, dat ik haar vertelde in mijn beste Frans en ik spreek echt wel redelijk goed Frans, dat ze dan even moet zorgen, dat die auto achter me weggaat, want anders wordt dat wel wat lastig met een caravan er achter. Gelukkig werkt mijn achteruitrijverlichting op de caravan en begreep de Fransman er achter, dat hij ruimte moest maken. Komen om 14.30 aan, blijkt de receptie dicht te zitten tot 3 uur. Dan maar wachten. Even over het terrein lopen, om alvast een plekje uit te zoeken. Wat bijna helemaal vol! Om 3 uur gaat de poort open en ja, meisje staat me in goed Nederlands te wordt. Nee meneer we zitten helemaal vol. Hoezo in het voorseizoen. Tja EK voetbal. Vandaar al die Engelse en Ierse campers en malloten met vlaggen en te veel drank op. Zit Disney Parijs ook vlakbij, dus ook nog eens dolle ouders met jengelende kinderen. Ik kan u wel een adres van een andere camping geven? Waar? 30 minuten verderop. Naar het noorden. Nee naar het zuiden. Daar kom ik net vandaan, laat maar. Conclaaf: tanken en doorrijden naar Arras?? Wacht, eens even Truus vragen. Truus is naast Uschi mijn trouwe reis begeleidster. Mijn programmeerbare Garmin. Truus wist er nog één 5 km verderop in de goede richting bij Crécy-la-Chapelle. Komen we op een prachtige camping, alleen met veel waterschade door de overstromingen door dat eerder genoemde weer, die hier de afgelopen tijd waren. De boiler doet het niet meneer, dus geen warme douche vandaag. Misschien morgen. Nee het zwembad is ook niet schoon.

Blijft u voor op het terrein, want achter staat nog water. Nee de Wifi doet het nog wel. En wat moet dat kosten? Nou de details bespaar ik jullie, maar de duurste van de hele reis. Zo waar begrepen ze, als ik geen warme douche heb en geen zwembad, ik er ook niet voor wil betalen en kwamen we op een acceptabel bedrag uit. Trouwens wel de 1e camping, die niet voor 60% bezet was door met korting kamperende grijsaarden, maar dat krijg je als je die oudjes geen korting geeft en dus niet in het lijstje van de Acsi staat. Ik niet hoor, ik ben niet grijs, maar kaal op dit moment. Blijven we hier maar even over en bekijken we de buurt wat, want dit is het epicentrum van de welbekende Brie.
Vraag me toch af of 13 inderdaad een ongeluksgetal is. Ben niet bijgelovig, maar dit is ons de hele reis nog niet gelukt.

14-6-2016

Waarschijnlijk vandaag onze laatste overnachting in Frankrijk. Alles wel een beetje meegemaakt en voldaan, dus op richting Nederland. Morgen vertrekken we hier en zien we wel hoever we komen. Als het wat tegenzit nog een verblijf in België en anders ergens in Noord Brabant.
Vandaag nog een bezoekje gebracht aan Meaux. Je kan merken, dat je onder de rook van Parijs zit. Statige gebouwen, zelfs de kleine stadjes in de omgeving ademen een grootsteeds karakter. Vormelijk en absoluut minder los in omgang, als meer naar het zuiden. Het voelt alsof er hier meer hiërarchie in de samenleving zit. Maar goed we hadden nog een missie en die moest op de valreep worden volbracht. In Frankrijk kan je goed Marokkaans eten. Een favoriet van mijn wederhelft. Dus ik enig onderzoek gedaan op internet en in mijn Garmin. Op niet al te grote afstand in Meaux dus is een aardige populatie Noord Afrikaanse inwoners. Daar moest dat toch lukken. Ja hoor, mijn Garmin wist een adresje en na enig Googelen bleek dat een aardig restaurant te zijn. Op naar Meaux. Nou dat was een schot in de roos.

Het middagmaal werd Tayin, voor Uschi met schaap, abrikozen en honing, je moet van die zoetigheid houden, voor mij Tayin met vis. Flesje Marokkaanse Rosé erbij, zo niet verkeerd. Wist niet dat ze een dergelijke kwaliteit al produceren aan de andere kant van de Middellandse zee. Vooraf frisse salade en na geflambeerde dadels. Dat moet je eens proberen. Gekonfijte dadels, nog een beetje zacht, kaneel erover en vervolgens flamberen met cognac. Zo dat brengt de boodschap over.


Gezien de opgeslagen kilojoules, moest er wel even een stadswandeling volgen, voor het broodnodige evenwicht tussen inname brandstof en afbouw van de voorraad.

Laat de zon toch weer echt gaan schijnen! Ergo snel terug naar de caravan en verder uitbuiken en me geestelijk voorbereiden op de laatste eindjes van deze reis.

15-6-2016

Toch maar besloten om nog 2 nachtjes in Frankrijk te blijven. Normaal rijden we altijd vlot aan Arras voorbij, maar het schijnt best een bezoek waard te zijn. Ook is er nog markt morgen, dus een goede reden om op tijd naar Arras te gaan.
We staan op een leuke camping La Paille Haute in Boiry Notre Dame. Dus nog maar even een dagje overblijven en vrijdag terug naar Nederland, maar nog niet naar huis!
Gaan nog even een paar dagen afkicken bij een boer in Brabant, Wouwse Plantage voor een bezoek aan onze zoon met vrouw en kinderen, die we al lang niet hebben gezien.

16-6-2016

Staan we vanmorgen op met nog een aardige regenbui, breekt de hemel, zon.
Op naar Arras. Zeker de moeite van een bezoek waard.



Was heel vroeger een deel van de republiek der verenigde Nederlanden.



Dat vind je terug in de bouwkunst, patatkramen als in België en de menukaart.
We hebben ons echter niet laten verleiden tot traditionele gerechten, maar nu het uiteindelijke galgenmaal uit licht verteerbare kost samengesteld. Althans ik.



Immers zeevruchten zijn zeewater met wat eiwitten en minimaal vet. Flesje Tariquet Classique erbij, goed voor de spijsvertering. Uschi had de hele vakantie gehunkerd naar Ile Flottante. Had het restaurant Incroiable Ile Flottante op de kaart staan.



Nou dat heeft ze geweten. Zit ze de laatste uren wat rustig in een hoekje. Gelukkig was ik tevreden met een dubbele Espresso.
Inmiddels, terug op de camping, de boel weer min of meer rijklaar gemaakt, want het wordt steeds donkerder en wat dat voorspelde, is inmiddels realiteit, ernstige regen. Morgen echt naar Nederland waar het volgens het nieuws niet veel beter is.