Kosses.nl
 

2013 VS - the West

18-9-2013



Vandaag, zo beloofde mijn reisleider, maken wij er een rustige dag van. En ik geloofde het ook nog. Mooi niet dus. Gisteren zagen we de Arches aan de buitenkant. Vandaag zijn wij in het Arches NP geweest. Wondere wereld, die voor 2 miljoen jaren uit zandsteen is ontstaan en door weer en wind tot overdimensionale rode zandsteenrotsen en pilaren gevormd werden. Enkele ervan hebben een doorkijk, de Arches. Daarna hebben wij Canyonland bezocht. Dit zijn de uitlopers van de Grand Canyon. Deze canyons zijn zo kolossaal, dat ik me nauwelijks voor kan stellen, dat het nog groter en dieper mogelijk is. De tour duurde 6 uur over 200 km.  Om de paar kilometer, er was geen ontkomen aan, werd de auto stil gezet en moesten wij in de hitte van 30 graden uitstappen. Het was de moeite meer dan waard.
Beiden de knollen op en even iets eten. Wat eigenaardig, er zit altijd een vork en een mes bij het bord maar niemand weet hier, wat precies met het mes moet gebeuren. Morgen vroeg opstaan en 400 km naar Torrey door Capitol Reef, maar eerst goed slapen en een lekker ontbijt scoren.

19-9-2013



Wij hebben lekker geslapen. Voor mijzelf was het veel te vroeg vanochtend. De bedden hier zijn 200x200. Daarvan heeft elke kamer er meestal minimaal 2. Veel Amerikanen zijn zwaarlijvig en hebben die afmetingen nodig. Het wc-papier is hier ook breder.
Het was een leuke rit. 400 km door zandsteenrotsen. Voor miljoen jaren hebben vulkaanuitbarstingen de rotsen gevormd. De metalen en mineralen, die erin aanwezig zijn, zorgen voor de verschillendste kleuren. Rood, chocolade bruin, okergeel, haast wit en een combinatie van dit alles is te zien. Je kan je ogen er niet van afhouden. Mij is dat de eerste 200 km wel gelukt, want ze vielen zo nu en dan dicht. Elke keer als ik keek, was de natuur veranderd. De volgende 200 km heb ik het proces kunnen volgen. Canyons bekeken, Colorado river gezien en vele malen foto's van de onbeschrijfelijk mooie rotsen gemaakt.
Bij Blondies in Hanksville lekker gegeten en door naar Torrey. Kamer gezocht en gevonden. Nu even de stad bekijken, iets eten en verder gaan, waarmee wij vanmorgen mee moesten stoppen, lekker slapen dus. Mijn reisleider zit er ook weer helemaal door. Voor hem was de dag langer als voor mij. Hij moest immers rijden. Echter hij heeft een opleving! Eerst naar het eerst volgende plaatsje naar de State liquor store om een fles wisky te halen. Ja dit is Utah, dus geen drank overal te krijgen.

20-9-2013



Vandaag een lange hete en vermoeiende dag. Wij zaten om 8 uur al in de auto op weg naar Bryce Canyon, via Capitol Reef NP, een prachtige bijna buitenaardse rotslandschap. Vervolgens het natuurpark Grand Staircase Escalante NM. Ons doel was slapen vlak voor Zion NP. Na 60 km bij Boulder Mesa even een stop om bij de indianen koffie te drinken. Daarna hebben wij Bryce Canyon bekeken en dat vergde erg veel tijd. Deze dag zou in Zion Mountain Resort eindigen maar wij hebben, na een stop voor een warme maaltijd in Glendale, nog eens 75 km van de route voor morgen aangehangen. Alle parken laten zandsteenrotsen zien maar niet één park is het zelfde. Het in en uitstappen, zo kleine 60 foto's schieten, omdat je niets kunt overslaan, de hitte en de drijvende kracht om alles te willen zien, braken mij op. Morgen gaan wij naar Las Vegas en deze rit is nu nog maar 300 km, omdat we er dus al wat vanaf hebben gesnoept. Zo hebben wij meer tijd om daar twee dagen rond te kijken. Nu even iets doen voor mijzelf. Het is 19.30 uur en wij zitten op onze kamer. Ik heb het voor vandaag gehad, maar mijn onvermoeibare reisleider, Harrie zou best nog even een drankje willen halen in een of andere bar. Wordt dit keer dus de rand van het bed.
Hij had vandaag trouwens wel weer een topdag. In Glendale vond hij een vintage Gillette scheermes uit 1966 bij een antiekhandelaar. Hij verzamelt, die dingen en in de handel zijn ze bij ons ongeveer €80 waard. Hij was de man voor $10! Nu staat hij te poetsen, zodat hij straks er mee aan de slag kan. Hou de pleisters maar bij de hand!

24-9-2013



Een wat langer verhaal dit keer. We hadden 3 dagen geen wifi, omdat in Vegas dat behoorlijk prijzig is.
We hadden een mooie rit van Hurricane naar Vegas. Een prachtig gebied voor Vegas, de Valley of Fire is zeer het bekijken waard en hebben we daar erg mooie plaatjes kunnen schieten. De rotsformaties zijn er eenmalig en erg indrukwekkend. Vervolgens zijn we op zoek gegaan naar een hotel en uiteindelijk bij het Stratosfeer aan het begin van de Strip terecht gekomen. Een van de oudere Casino Hotels, maar met een geweldige uitkijktoren. Bij binnenkomst van Vegas was Uschi flabbercasterd. Ze had zich een voorstelling gemaakt van een hele grote overdekte zone waarin casino's waren, zoals bv. Center O in Bochum. Echter de realiteit was dus anders. Het Center O kan je in één casino drie keer rond draaien.Je moet dit gezien hebben om het te begrijpen en dan nog is het overweldigend en niet na te vertellen groot. Vegas is een vierkante stad, met de afmetingen van een grote stad in Nederland. De "Strip" (Las Vegas Boulevard is 6,5 mile lang. We hebben dit in twee etappes bekeken. Wondere wereld van kermis, gokken en decadent de millionair uithangen.

Geweldig om te zien dat er mensen aan de eenhandige bandiet zitten als we ontbijten, die er ook al zaten toen we 's avonds lounchden.


Gisteren een bezoek gebracht aan de Hooverdam. Dit is de grootste stuwdam van Amerika en voorziet Vegas en omgeving van stroom. Het is de vraag hoelang dat nog goed gaat, want elk jaar komt er minder water in het stuwmeer. Als de Amerikanen daar niet wat op verzinnen, gaat t.z.t. in Vegas het licht uit, want de casino's slorpen met hun airco en verlichting onvoorstelbaar veel stroom op.
Na deze kermis zijn we vandaag verder getrokken door Dead Valley naar Lone Pine. Het was relatief koud in Dead Valley. Twee jaar geleden was ik er op de motor en was het 120 graden Fahrenheit. Nu maar 98. Dat is ongeveer 37 graden Celsius. Na een bezoek aan Dantes View, waar je vanaf 1500 meter een geweldig uitzicht hebt over Dead Valley gingen we naar Zabrisky Point, waar prachtige gele kliffen zijn. Lunchen in Furnace Creek Ranch. De naam zegt het al lekker warm. Vervolgens via Steampipe Wells de Valley uit en zitten we nu op een lekkere koele patio van ons hotel in Lone Pine.
Morgen gaat de reis verder naar Yosemite NP

24-9-2013



Een wat langer verhaal dit keer. We hadden 3 dagen geen wifi, omdat in Vegas dat behoorlijk prijzig is.
We hadden een mooie rit van Hurricane naar Vegas. Een prachtig gebied voor Vegas, de Valley of Fire is zeer het bekijken waard en hebben we daar erg mooie plaatjes kunnen schieten. De rotsformaties zijn er eenmalig en erg indrukwekkend. Vervolgens zijn we op zoek gegaan naar een hotel en uiteindelijk bij het Stratosfeer aan het begin van de Strip terecht gekomen. Een van de oudere Casino Hotels, maar met een geweldige uitkijktoren. Bij binnenkomst van Vegas was Uschi flabbercasterd. Ze had zich een voorstelling gemaakt van een hele grote overdekte zone waarin casino's waren, zoals bv. Center O in Bochum. Echter de realiteit was dus anders. Het Center O kan je in één casino drie keer rond draaien.Je moet dit gezien hebben om het te begrijpen en dan nog is het overweldigend en niet na te vertellen groot. Vegas is een vierkante stad, met de afmetingen van een grote stad in Nederland. De "Strip" (Las Vegas Boulevard is 6,5 mile lang. We hebben dit in twee etappes bekeken. Wondere wereld van kermis, gokken en decadent de millionair uithangen.

Geweldig om te zien dat er mensen aan de eenhandige bandiet zitten als we ontbijten, die er ook al zaten toen we 's avonds lounchden.


Gisteren een bezoek gebracht aan de Hooverdam. Dit is de grootste stuwdam van Amerika en voorziet Vegas en omgeving van stroom. Het is de vraag hoelang dat nog goed gaat, want elk jaar komt er minder water in het stuwmeer. Als de Amerikanen daar niet wat op verzinnen, gaat t.z.t. in Vegas het licht uit, want de casino's slorpen met hun airco en verlichting onvoorstelbaar veel stroom op.
Na deze kermis zijn we vandaag verder getrokken door Dead Valley naar Lone Pine. Het was relatief koud in Dead Valley. Twee jaar geleden was ik er op de motor en was het 120 graden Fahrenheit. Nu maar 98. Dat is ongeveer 37 graden Celsius. Na een bezoek aan Dantes View, waar je vanaf 1500 meter een geweldig uitzicht hebt over Dead Valley gingen we naar Zabrisky Point, waar prachtige gele kliffen zijn. Lunchen in Furnace Creek Ranch. De naam zegt het al lekker warm. Vervolgens via Steampipe Wells de Valley uit en zitten we nu op een lekkere koele patio van ons hotel in Lone Pine.
Morgen gaat de reis verder naar Yosemite NP

25-9-2013

  


Wat is de wereld toch veranderd. Wij vliegen naar de maan, naar een ander werelddeel en zo zijn er nog vele voorbeelden. Niet alles is even goed. Zo zijn wij afhankelijk van internet. Ik bijvoorbeeld heb een waanzinnig mooie briefopener met ivoren handvat gezien, die ik mij nooit permitteren kon. Nu zou ik kunnen, maar wat moet ik ermee? De @mails openen?
Gisteren hadden wij een tochtje van 408 km, van Lone Pine door Yosemite NP de Tioga pas over. Yosemite is een zeer bijzonder schouwspel vanwege de prachtige natuur, hoge bergpieken en prachtige vergezichten, hier en daar opgeleukt met mooie watervallen en rivieren. Er lag hier en daar sneeuw en door de wind was het erg koud. De zon had wel kracht en daardoor konden wij buiten vertoeven. Voor Yosemite NP kwamen we door Bishop.

  

Hier is een Nederlandse bakker in de derde generatie, Eric Schat (wereld beroemd in Amerika). Stroopwafels, muisjes van de Ruyter etc. gewoon te koop. Daar hebben wij een broodje gekocht, dat zo rijk gevuld was, dat wij niets meer hoefden te eten, tot wij een kamer hadden gevonden in Mariposa. Een leuk oud plaatsje met oude winkeltjes. Plezierige en mooie plek om te vertoeven, dus bedachten wij hier een nachtje extra te doen en even pas op de plaats te maken. Aan de overkant van ons motel een erg goed steackhouse, lekkere plaatselijke wijn en goede koffie. Moet kunnen. Mariposa ligt in het Californische wijngebied. Vandaag dus uitgeslapen, winkels bekijken, eten, de was doen (ik kon het weleens verleren) en rust, rust rust. Het is tenslotte vakantie. Blij uit de drukte van Las Vegas te zijn ontkomen, gaan wij morgen door naar San Francisco. Kleine 200 km. Wij zullen het zien. Blijven 2 nachten in SF en dan gaat de reis verder langs de kust via de Hwy #1

26-9-2013

  


Aangekomen in SF. Hotel van te voren via internet geboekt. Zitten vlak bij Lombardstreet, de slagader van SF. Om de hoek een opstapplaats van de hop on hop of bus. Perfect dus. De stad in en maar eens rondkijken. Nou die is groot! Werd me verteld, dat het een compacte stad is, maar toen we over Treasure Island en Bay Bridge de stad in reden en langs de pieren etc. kwamen kreeg ik al de indruk, dat we hier wel even tijd voor nodig hebben. Gelukkig heb ik twee nachten geboekt, staat de auto goed opgeborgen en kom je met die bus overal. Gegeten op Fishermans Warf. Avondtour gemaakt met de bus door de stad van brug naar brug (Golden Gate Bridge naar Bay Bridge) en (ja we hebben al een nacht geslapen) vandaag de stad in om al het moois en minder te zien. In elk geval Chinatown, Union Square en het oude stuk Lombardstreet. Hierover later meer.

27-9-2013
SF is een prachtige stad. We hebben alles, wat met de bus werd aangeboden, eens goed bekeken. Macy's op Union Square, de studio's waar Jimmy Hendrix, de Stones Janis Joplin etc, hun eerst grote werken hebben opgenomen. Rondgekeken in Chinatown, de Italiaanse buurt verkend en nog eens rondgelopen op Fishermans Warf. Ik weet het nu zeker! Die steden heb ik niets mee.

Dus morgen de Hwy #1 op naar het zuiden en net voor LA begint linksaf naar Palm Springs.
We gaan wel even in Santa Monica kijken en door Beverly Hills, Venice en Hollywood maar dan ook gauw weer de woestijn in.
Blijkt dat ons hotel echt in een Juppen buurt ligt en hebben we vlakbij een gezellige straat met restaurants, barretjes etc. Even lekker daar gechineest. Nee niet met de neus, maar lekker gegeten. Uschi ligt nu dan ook voor Pampus (in bed). Ik ben nog even aan het schrijven, doe nog even een sigaartje, bourbon, boekje en ga dan ook lekker plat, om morgen op tijd de drukte te ontvluchten.

28-9-2013
Mijn reisleider had weer een mooie route gepland, maar wel wat lang, omdat er zoveel moois was te zien. Vanuit SF reden wij de Hwy #1 af tot San Simeon, waar wij de nacht gaan doorbrengen. Bij Monterey hebben wij een  boerenmarkt bezocht en vastgesteld dat hier alles en nog meer te koop is. Veel groeten of fruit, bv. avocado's. Die zijn lekkerder en kosten $0,50. Ook spruitjes kennen ze hier, alleen zijn die veel groter, net als de auto's. Blijkbaar eten ze die hier, zonder dat de vorst erover heen is geweest. Het is hier 21 uur en zitten we lekker buiten, geen vorst te bekennen. In Santa Cruz was een grote rommelmarkt en natuurlijk moesten wij even kijken. Het valt mij op dat de mensen hier ook last van de recessie hebben. In de betere woonwijken werd op diverse plaatsen een garageverkoop gehouden en huizen staan overal te koop. In SF zagen wij erg veel zwervers, maar ook daar buiten komen wij ze regelmatig tegen. Bij een stop aan de Pacifische Oceaan zagen wij walvissen en zeeleeuwen en op een ander moment eekhoorntjes.


Na aankomst in San Simeon alles nog eens memoreren bij een flesje chardonnay en een heerlijk maaltje "seafood", terug  naar de kamer, een borreltje en een sigaartje en dan op een oor. Heerlijk. Het is vandaag zaterdag. Er is hier geen kind te bekennen, ook door de week  niet. Ze gaan 's morgens met de bus naar school, eten daar, leren iets, wordt blijkbaar wat aan discipline gedaan en komen in de avond pas weer terug. Eigenlijk best wel een goede formule.

29-9-2013
S'morgens voel ik mij 20 en tegen de avond wel 80 jaar. De hitte, tig keer uit en instappen, eten, drinken en alle indrukken zijn daar debet aan. Hier moeten de mensen tot hoge leeftijd werken. Ik zie veel mensen met een lichamelijke beperking, ook de ouderen, die nog steeds werkzaam zijn. Ik zie ook sporadisch rolstoelen of rolators. Ik ben een blij mens want ik kan vakantie houden. Ofschoon mijn reislijder soms rolator en scootmobile tegelijk is. Maar ja hij is ook nog jong en energiek:-)
In St. Monica, even over de pier gewandeld en het einde van route 66 gezien, naar decadent Beverly Hills gereden. Daar kwamen wij in een winkelcentrum, the Groove terecht, en keken we onze ogen uit op de Farmersmarket, waar delicatessen in overvloed aangeboden werden. Het ene restaurant naast het andere en wij hadden ons buikje zo vol. Jammer voor alles, wat moest blijven liggen.

Nu zitten wij in Palm Springs. De zon is uit maar heeft de kachel brandt nog. 20 uur en nog 35 graden. Even de stad in en dan weer wachten tot ik me weer 20 kan gaan voelen.... Nou ja in de stad vonden we een sigaren en wijnbar. Harrie aan de dominicaan en wij aan de chardonnay. Voor het slapen gaan, ik lig nu in bed, 21.30 voel ik me 81, dus morgen 19. De reisleider voelt zich nog steeds een jonge adonis. Morgenvroeg bij het ontbijt nog maar eens checken.