31-5-2019

Saint Cyprien is een uitgebreide badplaats, verdeeld over drie stadsdelen.
Een nieuw modern gebouwd deel Saint Cyprien Plage, dan het toeristen centrum, Plaisance en de haven les Cappelans.



In Plage was een grote markt met ongeveer 280 kramen, waar we eerst naartoe moesten, omdat de gedroogde tomaten door het gedroogde tomatenmonster waren verslonden.
Bij een kaas- en worstverkoopster vond ik nog een mooi stuk Lomo, gezouten, gerookte en gedroogde varkensrib, ongeveer als rauwe ham en dat is heerlijk op brood.



Nadat we hier klaar waren, snel even een terrasje aangedaan voor een verfrissing en naar de boulevard in Plaisance om een hapje te eten.
Tegen de gewoonte in kwamen we terecht bij een vrije chique restaurant, normaal zoeken we meer de autochtonere zaakjes.
Echter deze had jacobsmosselen en ganzenlever op de kaart staan en



was het gedroogde tomatenmonster niet meer te houden! Totaal fout in haar leefplan vanwege de mango en gecaramelliseerde saus, maar bijzonder lekker.
Ik moest dus ook maar iets vinden op de kaart en dat werd een Parillade van zeebaars, dorade, kabeljauw en zalm.



Allemaal uitgelezen stukjes vis en prima bereid, dat alles begeleid door een mooi flesje witte wijn uit Collioure.
Langzaam wordt het wel weer tijd voor een fatsoenlijk stuk vlees, want er beginnen bij mij vinnen te groeien.
Werd dus wel weer even uitbuiken op het terras met koffie en een stukje lopen, want ofschoon we niet ver van de camping weg waren, moet het vervoer wel verantwoord zijn.
Inmiddels zitten we weer in de zon voor de caravan, zit er een koolhydraat arm broodje in de oven (die inmiddels klaar is) en is het 28º bij een strak blauwe hemel.

1-6-2019

Het leven hier onder de Franse zon begint een beetje een sleur te worden. 8 uur opstaan. Persoonlijk verzorging, ontbijt en kopje koffie.
Vervolgens is er ergens wel een gezellige markt met bijkomende drukte en uitnodigende terrassen. Zo ook vandaag. In Ceret aan de voet van de Pyreneeën was een grote Catalaanse markt door het hele plaatsje.



Erg gezellig, maar ook vermoeiend. Moet je weer kaas kopen, tomaten meenemen, snuffelen tussen de blokjes zeep, waar warempel eucalyptus tussen zat



en wachten tot mijn eega bij de kledingstalletjes is uitgekeken en niets fatsoenlijks vindt.
Vervolgens koffie en ergens een hapje op een terras, dat zich vanmiddag beperkte tot een aperitief, gezonde salade en karafje van een demi litre vin blanc.



Koffie na en weer verzadigd voor de dag, tja zo is het leven hier. Nu zitten we onder de luifel voor de caravan te wachten, tot de dag om is en we aan een nieuwe kunnen beginnen.
Een luie dag, want met Pentecôte, zoals dat hier heet, is er net als in NL echt niets te beleven. Maar dat is niet erg, want wat luieren is ook niet verkeerd.

3-6-2019

Het lijkt toch dat we een dagje ouder worden. Zojuist hebben we nog maar een weekje bijgeboekt op de camping.
Het is hier aangenaam, veel natuur, vlakbij zee, gezellige markten, alles klopt eigenlijk. Normaal ben ik de drijvende kracht, die van alles wil zien en ondernemen, maar inmiddels kom ik niet verder, dan 40 km autorijden per dag hooguit. Terrasje hapje eten, hier en daar kijken, maar vooral hier. Gisteren hebben we het zelfs gepresteerd, de hele dag niets te doen en de camping niet af te gaan, want 1e Pinksterdag. Inmiddels weten we dat we een week voor liepen. Lekker zelf gekokkereld. Stond nog wat in de vriezer (groenten-ovenschotel om op te warmen) en we hadden nog eendenborst.



Salade en wat olijven en mierikwortel erbij en weer verantwoord en een gezonde maaltijd. Glaasje Vaqueiras erbij, prima.



Vandaag was een culinair hoogtepunt. Al een paar dagen had ik me voorgenomen Zarzuela te eten. Zag het her en der op de kaart en werd steeds nieuwsgieriger! Vandaag in Port Vendre gingen we naar een visrestaurant, die we nog kenden van een eerdere reis. We hadden eerder al even gekeken of het er nog was in de haven en jawel. Is een restaurant annex viszaak en die hadden Zarzuela in de kaart. Uschi ging voor prachtig gegrilde verse tonijn, die volgens de ober niet doorgebakken mocht worden, want. Wat bouillabaisse voor Marseille is, is zarzuela voor Catalonië werd me uitgelegd en komt in de bouillabaisse Ricard, in de zarzuela moet cognac werd me op het hart gedrukt, cognac! Nou dat was niet mis en heb meteen geen geldig excuus meer betreffende Marseille, want doe mij maar de Zarzuela. Mooi pittige soep met paprika, schelpdieren, mootjes vis, alles wat ik lekker vind en ook wat aardappelen, hetgeen niet in een koolhydraatarm regiem past, maar hier als groente wordt gezien en als zodanig spaarzaam wordt gebruikt.



Brood is nodig, om de soep te eten en uiteindelijk ook maar een lepel laten komen, want wilde niet al het brood wegwerken, vanwege de KH.
Van hier naar huis is geen grote moeite, dus nemen we het er nog maar een paar dagen van.
Morgen Argelès sur Mer bezoeken, een wat decadent badplaatsje.
Dan gaan we na Pinksteren op ons dooie gemak weer noordwaarts, via de Ardeche of zo, maar daar kan ik nog wel even over nadenken.

4-6-2019

Een dag om weer zelf te koken op de camping. Ik had helemaal nergens zin in, geen markt, geen terras, geen autorijden, alleen maar zelf koken. Dus wel heel even in de auto naar de naburige plaats voor wat inkopen om een verantwoorde hap te bereiden en verder de hele dag gewoon luieren. Hapje, drankje, eten in de oven en op de bakplaat. Verder niets doen in het kader van de stress reductie, de geest heeft ervan genoten.



Witlof met ham en kaas (gemalen emmentaler, tja dat moet even geïmproviseerd in het Franse) goed besprenkeld met olijfolie en op een bedje van plakjes tomaat, een brochette van rundvlees, paprika en spek voor op de grillplaat en gegrilde tomaat en ui. Tevens wat groene asperges, want groen moet! Mooi een portie ghee op de grillplaat en gaan! Voor enige pit wat harissa kruidenmix. Zo dat was weer keto, geen koolhydraten, wel eiwitten en vetten!



Dit heeft dus helemaal niets met deze reis te maken, wel met hoe je gezond op reis kan leven!
Morgen gaan we weer op pad!

5-6-2019

Na grondig uitgeslapen te hebben, ontbijtje onder de luifel, het is niet zo heel schitterend weer, besloten een bezoek aan het strand bij Argelès sur Mer te brengen. Dit is een top toeristenplaats met geen andere cultuur, dan eetcultuur. Het ene terras na het andere en natuurlijk prachtige visrestaurants. Na wat langs het strand te hebben geslenterd brak al snel het moment aan, dat we voor de inwendige mens moesten zorgen. De keus viel weer op een visrestaurant en dat leidde voor mij tot een Parillade opgebouwd rond een dorade en voor Uschi de kleinere uitvoering zonder dorade.



Zo konden we samen mooi van het geheel genieten. Zat een mooi portie warme groenten bij, dus weer helemaal de mediterrane leefstijl.
Trouwens nu ik het toch daar over heb: er steken ineens allemaal berichten over de heilzame werking van sole van Keltisch zeezout de kop op in gezondheidblogs en op facebook en hier worden allerlei gezonde effecten aan toegeschreven, dus heb ik me daar vandaag even verder in verdiept. Daar ik nu toch in Frankrijk ben, ben ik begonnen met een bezoek aan de Intermarché voor grondig veldwerk, alwaar ik 2 kg zeezout heb gekocht voor €1,11 per kg.



Ja dat is het. De Intermarché verkoopt het gewoon onder zijn eigen merk, maar dan wel het heilzame(?) spul uit Guerande in de Bretagne,nog nauwkeuriger uit de topstreek BATZ-SUR-MER. Dat spul mag je in NL voor pakweg €5 per 500 gr. kopen bij de natuurvoedingswinkels. Nou een betere plek om zeewater te laten verdampen tot Keltisch zeezout dan Guerande schijnt er niet te zijn. Echter moet ik concluderen, dat we hier gewoon met zeezout hebben te maken, ontstaan door het verdampen van oceaanwater, wat gebeurt over de hele wereld, waar het warm genoeg is. Zeezout is natuurlijk door de eeuwen heen een gewaardeerd handelsproduct, echter is door de eeuwen heen ook het nodige in onze oceaan terecht gekomen en zou dat ook zo maar eens in zeezout kunnen zitten.
Ik ben er van overtuigd, dat dit zeezout beter is qua mineralen, dan het zout, dat de Akzo oppompt onder ons huis in Boekelo, raffineert, en dus van alles ontdoet, zodat alleen natrium en chloride overblijft, er vervolgens jodium doorroert en in potjes en zakken stopt, om het vervolgens voor ongeveer dezelfde prijs op de markt te brengen, als dit Keltisch zeezout, dat met serieus handwerk ambachtelijk wordt geoogst. Echter laten we niet gaan hypen, we hebben hier met gewoon zoutwater te maken, dat je dus ook in Scheveningen aan het strand kan drinken, als je er "sole", een verzadigde zoutoplossing in de verhouding, zoals dat wordt verkondigt op het www, 30% zout en de rest water, van bereid.
Nou kom ik van oudsher uit de vleeswarenbusiness en daar wordt met pekel gewerkt om te conserveren. Werkzame pekel is een oplossing van ten minse 7% zout (in dit geval wel van de Akzo) in water. Een verzadigde oplossing krijg je met 24% in water van 21º. Maak je het water warmer zal je verzadiging stijgen, maar bij afkoeling slaat het te veel aan zout neer. Goed dat even ter zijde over de techniek.
Sole is dus gewoon een verzadigde oplossing van zeezout, Guerande claimt een bijzonder goed product te leveren. Er zouden meer mineralen in zitten, dan in bijvoorbeeld Himalaya zout, dat al sinds eeuwen wordt opgegraven in Pakistan en niets met de Himalaya heeft te maken.
Nog wat geslenterd door de toeristenstraatjes met los vaste handel.



Toen was het weer tijd om tot rust te komen onder de luifel. Er is voor vanavond wat onweer en regen voorspeld, dus moet ik nog even aan de slag.
Een of andere zieke vogel heeft onze luifel voor latrine aangezien en vol gekakt. Dat kan ik nu mooi even wegmaken, geholpen door de regen.
Inmiddels is het bijna weer bedtijd, de luifel is schoon, de regen viel mee en het onweer is uitgebleven Wel is de temperatuur drastisch gedaald en is het nog maar een 20º.
Morgen een nieuwe dag met nieuwe kansen.

7-6-2019

Het begint een beetje een sleur te worden. Uitslapen, wat doen we, eten bij de caravan of weg naar een terras? Naar een markt of een plaatsje bekijken? Langzaam begint ons een gevoel te bekruipen, dat er weer wat actie moet komen, maar dat houden we nog even vast tot na Pinksteren. De weerberichten laten zien, dat wanneer we west- of noordwaarts gaan we in slecht weer komen en waarom zullen we ons dat aandoen. Vandaag na rijp beraad besloten, dat we terug gaan naar de Camargue, daar nog een paar dagen verblijven en dan aansluitend naar Nyons of Vaisson La Romaine. Hebben we allemaal al vaker bezocht en kunnen we ons nog prima vermaken. Mocht het weer dan toch verbeteren, gaan we langzaam naar het noorden en eens naar huis en anders blijven we zo lang mogelijk in de Provence en gaan dan snel naar het noorden.
Uiteindelijk moeten we eind juni thuis zijn, maar voorlopig kunnen we nog rustig in de vakantie modus blijven.
Gisteren waren we redelijk lui en hebben de hele dag op de camping rond gehangen, daar valt dus weinig meer over te vertellen, dan dat ik maar weer eens een verantwoorde maaltijd uit de oven toverde.



Geen koolhydraten, althans verwaarloosbaar weinig en allemaal mooi gezond spul. Even door de koelkast en groentekrat gestruind en had ik snel een mooie ovenschotel van witlof in ham met groene asperge, zoete aardappel en paprika.



Daarbij wat rood vlees, want dat werd tijd na al de vis, kreeftachtigen en schelpdieren.



De plaatjes spreken voor zich.

Vandaag hadden we zo waar wat meer actie. Eerst een markt bezocht in Elne, die was wel leuk, maar ook daarin worden we te verwend.



Hoewel ik wel een kip van de gril zag zitten voor het eten, zag Uschi meer in nog een keer lekker eten in Argelès, tja en wie ben ik dan, aanpassen dus. Goed, na een rondje Argelès



maar weer een restaurant opgezocht, die ons eerder goed was bevallen en vandaag opgelet, dat het ten eerste gezond en ten tweede niet al te veel was. Vooraf voor Uschi meloen met seranoham en voor mij een vissoep,



als hoofdgerecht voor Uschi gebakken zalm met gemengde groenten en salade en voor mij een salade met langoesten, kaas, seranoham en ansjovis. Op de een of andere manier zien die Franse koks kans er een twist aan te geven, die ik bijzonder lekker vind, mooi mee genomen.
Op de terugweg naar de camping nog even een snelle stop bij de Intermarchè voor een aantal noodzakelijke inkopen en aansluitend uitbuiken en nadenken over het verdere verloop van deze reis, hetgeen dus het eerder beschreven resultaat had.

8-6-2019

Voor vandaag stond een bezoek aan Le Boulou gepland. Volgens de vakantiegids waren daar best leuke bezienswaardigheden, maar wij hebben ze niet gezien en gevonden. Dat werd koffie op een terras, dat dan weer wel en een bezoek aan de plaatselijke slager voor wat vlees en worst. Vervolgens naar de Leclerc voor wat groenten en melk en was de dag ook wel weer nuttig gebruikt. Binnendoor naar de camping terug.



De hele omgeving staat hier vol met fruitbomen, want volgens de gidsen is het hier het plekje in Frankrijk waar het het snelst warm is in het voorjaar. Dat blijkt ook wel, want er worden al kersen geplukt en appels en abrikozen hangen al aan de bomen.
Zelf verantwoord koken, een beetje Libanees geïnspireerde bonenschotel met een schijf Gigeaut d'Agneau of te wel een plak van de schapenachterpoot, deze zelf gekruid met lamsvleeskruiden. Mooie schaal gemengde groenten van tuinbonen, ui, knoflook, gember, tomaat, paprika en courgette.



Als voorafje een Poivron Farci, of te wel gevulde paprika met gehakt van varken, rund en kalf, gegarneerd met gemalen kaas. Helemaal koolhydraat arm was dat denk ik niet, waarschijnlijk zat daar wel wat oud stokbrood in. Hoefden alleen even opgewarmd in de oven. Zaten in de buik, voor we er verdacht op waren een foto te maken. Tja mijn eigen groenteschotel compenseerde dat ruimschoots, want daar zat nul toegevoegd KH in en hooguit de boontjes in de snijbonen zouden spelbreker kunnen zijn.



Het smaakte ons weer prima. De dag is zo weer voorbij en is het inmiddels 19.30 uur en heb ik het gevoel de hele dag druk te zijn geweest en waarmee? Tja vakantie modus.

11-6-2019

Even een periode van rust en gewoon genieten van zon, strand, camping en lekker eten en anders niets. Ergo, er was niet zoveel te melden de afgelopen paar dagen. Inmiddels wel lekker zelf gekokkereld,



in tomatensaus Cajun gestoofde broccoli met gegrilde kip (zelf gekocht uit de gril),



maar ook nog eens genieten van de geneugten van een visrestaurant, alleen was daar de mond sneller dan de camera.
Het weer heeft sinds gisteravond even een dip van één dag regen, maar vannacht begint het weer op te klaren en stijgen de temperaturen weer tot boven de 25º en wordt naar het weekend de 30º weer aangetikt. Inmiddels het kamp opgebroken en de boel naar de Camargue verplaatst.



We staan nu op een mooie camping tussen de rietkragen, die kenmerkend zijn voor dit gebied, het Parc National de Camargue.
We gaan hier eens goed rondkijken een paar dagen.



Staan vlakbij een plaatsje Saint Gilles, waar alles is, hetgeen we nodig hebben om te overleven. Zitten tegen het wijngebied Costières de Nîmes, ook nooit weg, maar ja dat zitten we eigenlijk al 4 weken (in wijngebieden). Hebben de Vin du Sable gehad, de Herault, Roussillon, Languedoc, Banyuls, Corbières en Colioure, allemaal kleine wijngebieden met hun specifieke lekkere sapjes. Maar ja veel kopen heeft geen zin, daar waar tegenwoordig alles in NL ook voor vergelijkbare prijzen wordt aangeboden.
De rest van de week maar eens besteden aan het bewonderen van zoutpannen, flamingo's, stieren, de authentieke paarden voor dit gebied en lekkers uit de streek, maar eerst even een nachtje slapen tot de zon weer o komt.