25-6-2019

Wanneer alles en met name de temperatuur te veel is, is het moeilijk nog iets leuks te ondernemen. Vanmorgen snel naar de markt in Belleville. Echt een leuke lokale markt en niet voor de toeristen. Veel kramen met echt eten. Dat werd inkopen voor koken bij de sleurhut. Kleine witlofjes, ratatouille en gegrilde rollade a la diable van een rotiserie en plakjes ham. Van de witlofjes een ovenschotel gemaakt met gedroogde tomaat, herbes de provence, ei, de ham en geraspte emmentaler, we vonden het lekker.
De witlof in grove stukken gesneden. Een lepel crème cheese met wat melk geklopt, 2 eieren er door geroerd. 4 gedroogde tomaten in stukjes erbij. Wat groffe zeezout met herbes de Provence er door, kloppen tot een homogene saus. Wat appelazijn en backing soda (zuiveringszout) voor het rijzen er door roeren. Daarna een handvol emmentaler er door roeren. 4 plakken ham in grove stukken snijden, deze met de gesneden witlof door het mengsel roeren. Een laagje emmentaler erover tot besluit en in een ovenschaal afbakken in de oven op 180º in ongeveer een half uur.
Vlees en ratatouille erbij en we hadden weer een verantwoorde maaltijd.




Verder hebben we weinig kunnen bedenken en liggen we maar onder de luifel, met uitzicht op de Saone, tot we naar bed gaan. Morgen een dagje Macon voor zover de zon dat toelaat. De reis loopt op zijn eind en dat is ook goed zo. We hebben besloten hier te blijven tot we richting huis gaan. Overal is het te warm, dus als we gaan rijden, doen we verder daarna toch niets en gaan we de laatste etappe gewoon vlot afwerken. In de auto is het in elk geval prettig koel.

26-6-2019

De dag is besteed aan een bezoek aan Macon. Een leuk wijnstadje, niet al te groot.
Jammer, dat de mooie huizen aan de drukke door de stad lopende N weg liggen, waardoor het geen genoegen is hier langs te gaan.
We zijn zo naar het centrum gelopen, wat mooie oude gebouwen bekijken,



maar het was te heet voor een echte stadswandeling en moesten we ons al snel weer beperken tot een heerlijk etentje met een bijpassend wijntje.
Eerst een hapje van het buffet:



Daarna voor Uschi gestoofde varkensfilet en te veel rijst, voor mij een stukje gevogelte, dat erg mals is en bijzonder, ja dat dus..........



Dat wijntje is hier geen probleem op het snijvlak van de Bourgognes en de Beaujolais. Weet echt niet meer wat we hebben gedronken, maar het was wit, erg lekker en aan de prijs, die normaal is voor deze wijnen!



Deze mannen zullen de druiven wel niet aangevoerd hebben, maar geven wel wat de stemming weer, zo op de voorgrond van het restaurant, waar we zaten.
Na het heetst van de dag in het restaurant te hebben overbrugt, snel naar de sleurhut, om bij het water te wachten, tot het voldoende is afgekoeld, om te kunnen slapen.

27-6-2019

Wanneer je in een van de hotspots van de Franse wijncultuur bent, moet je toch ook wel een bezoek brengen aan wat bekende plaatsjes.



Dat was met een tochtje van zo'n 30 km vanaf de camping vlot geregeld. Mooie oude kerkjes, zoals in Chânes,



rijke wijnhuizen, zoals Chateau de Chasselas,



en de dorpen Fuissé



en Pouilly tonen dat het de Franse wijnboeren wel weer aardig gaat.
Bij restaurant La Courtille de Solutré in Solutré-Pouilly hebben we een mooie tijd in de schaduw van en grote eik wat Bourgondische geneugten,
zoals Foie Gras op ons in laten werken



en had ik weer echt dat gevoel van een geslaagd dagje cultuur, nadat deze zalmforel filet op mijn gemoed had gedrukt!

Afgesloten met nog een stukje Manchego Trufado (Spaanse truffelkaas van schapenmelk):



Ik snap niet hoe ze dat hier doen in Frankrijk, wettelijk mag hier 0% alcohol in het verkeer,maar als al de Fransen zich daar aan houden, staat de economie stil.
Ik pas me makkelijk aan en hebben we ons op het advies van de jongeman die ons bediende, de begeleidende wijntjes laten schenken, eenvoudig (niet de wijn) heerlijk.

28-6-2019

Was de dag van gisteren nog enigszins zinvol vanuit het oogpunt van cultuur en het aanschouwen van mooie wijnbergen, oude plaatsjes en goddelijke geneugten, vandaag was schandalig, maar voor mensen op onze leeftijd ook bloedlink. Uitslapen ging niet, want de koperen ploert had de hut in een mum opgestookt tot temperaturen, waarbij het buikvet het lichaam spontaan verlaat. Dat noopte ons dus tot rustig aan doen, heel langzaam inpakken, want morgen gaan we verder naar het noorden, de auto even aftanken en dat soort dingen. Hierdoor was er weer geen tijd om een fatsoenlijke maaltijd te bereiden en besloot ik om eigenlijk als een soort galgenmaal nog 1 keer te eten bij een echt authentiek Frans plattelandrestaurant en laat die nu precies naast de camping zitten.



We hadden daar al bij aankomst gegeten en wisten wat ons te wachten stond. Geen luxe, maar eten, waarvan je op een koude herfstachtige avond in NL alleen maar kan dromen. Voor Uschi als voorgerecht terrine van gevogelte en voor mij een portie slakken.



Niet die taaie dingen uit blik, die we in Nederland kennen, nee die mooie slijmerige wijnbergslakken met zo'n licht gekleurd huisje, die, wanneer je ze goed klaar maakt, als een zalfje tussen je tanden glijden. Precies, die en zo waren ze. Hier moest een stukje brood bij voor de knoflookboter met peterselie. Als hoofdgerecht had Uschi een mooi stuk Franse kip, maar dan echte en geen waterhoentje.
Ik heb me helemaal laten gaan met grenouille, bij ons beter bekend als kikkerbilletjes.



Dat zijn niet die dingen, die je ook bij het wokrestaurant kan laten grillen, maar van die delicate Franse kikkers en dan echt mooi gebakken in een hete oven met persillade. Het is een gigantisch gepruts met al die kleine botjes, maar de beloning is zalig. Ongeveer de smaak van kip en krokodil, maar dan goed gemengd en op een hoger plan getild. Gewoon met de vingers ongegeneerd in je bord hangen en sabbelen en zuigen. De wijnkeus hebben we aan de jongedame van het etablissement overgelaten, onberispelijk. Heerlijk, ja ik heb genoten. Bordje kaas en koffie na. Terug naar de hut en wachten tot het verdere pakken verantwoord is. Morgen naar de laatste camping in Frankrijk voor een overnachting en dan zondag door naar de Eifel, maandag naar Boekelo. Het zit er bijna op!

1-7-2019

Na twee dagen, die eigenlijk niet meer zo vermeldens waard waren, daar we alleen maar reisden en verder zaten te luieren vanwege de warmte, zijn we thuis.



We hebben nog wel een mooie doorreis camping ontdekt Portes des Vosges, waar we niet eerder waren, maar makkelijk voor een stop in de omgeving van Nancy.



Daarna nog leuk aan een riviertje gestaan in Metzdorf in de buurt van Trier.



Van daaruit naar huis en kunnen we terugkijken op een mooie reis.

Uiteindelijk toch weer 5092 km erbij op de teller.