Kosses.nl
 

2020 Frankrijk (Normandië, Bretagne en Loiredal)

4-9-2020

Een rustige dag want we hebben de route de Camembert gereden. Dat was niet veel een rit van ongeveer 40 km over mooie landweggetjes.



De bedoeling was om ergens een boer te bezoeken, die zelf nog camembert maakt, maar die hebben we niet gevonden.
Wel kwamen we door het plaatsje Camembert en daar is le maison de Camembert van de plaatselijke VVV. Echter, dat was ook wat povertjes.



Ook is er nog een museumboerderij waar in de 17e eeuw de Camebert werd uitgevonden.



Leuk om even te hebben gezien, maar ik merk dat k toch meer met calvados- en wijnboeren heb.

Daarna hebben we ons maar te goed gedaan aan een middagmaal met een wat feestelijker tintje in het centrum van Vimoutiers,
want 4-9 is mijn verjaardag en dat moet toch gepast worden beleefd. Dat is wat moeilijk met ons koolhydraatarm regime, maar toch lukte dat.
Uschi kreeg een stoofpotje met Normandische saus en ei vooraf en ik gebakken camembert (nu weet ik eindelijk hoe je dat echt maakt en dat is echt anders en lekkerder,
dan die gepaneerde schijven met veenbessen in NL) op een bedje van sla met rauwe ham.



Vervolgens voor Uschi gestoofde vis en voor mij plakken lamsbout gestoofd in Normandische saus met veel boontjes.
Toetje voor Uschi Normandische appeltaart (echt fout) en voor mij een trio van kaas traditioneel. Een pommeautje vooraf, spoelen met rosé en afsluiten met koffie, de dag kon niet meer kapot.



Omdat we nog geen werkende kaasboer hadden gezien, zijn we naar Liverot gereden, waar la Fromagerie E. Graindorge bezochten.
Deze je kan bezichtigen en waar de geheimen van het kaasmaken nog eens uit de doeken werden gedaan.



Een op en top modern industrieel bedrijf. Leuk om te zien en de boutique geurde echt naar de lokale kazen, maar dat doet onze caravan ook, als we de deur van de koelkast lostrekken,
dus maar even niets bijgekocht, want dat kan je in elke supermarché vinden. Dat was wel even voldoende kaas deze reis.
Inmiddels hadden we weer strak blauwe luchten, dus snel naar de caravan en uitbuiken in de namiddag zon.

5-9-2020

Vanmorgen was er markt in Lisieux. Dat is niet erg ver van Vimoutiers, dus tochtje met bezoek aan de markt.
Goede reden om bij de caravan te eten, want op de markt vinden we altijd wel iets dat ons smaakt.



Zo ook deze ochtend een kant en klaar gegrilde jambonette.



Stukje mager licht gezouten vlees uit de varkensschouder, gewikkeld in een zwoerdje met spek en kruiden en vervolgens gaar gegrild.
Terrasje gepakt en even rondgekeken. Lisieux heeft een mooie basiliek, maar die hebben we maar even overgeslagen.



Via een mooie rit binnendoor terug naar de camping en nog even genieten van de zon. Toen was het tijd om te gaan het koken.



Stoofschoteltje van witlof met sjalot en magere spekjes.



Een saus van emmentaler, geitenkaas, roomkaas, een paar eitjes, een goede scheut kefir (kan ook yoghurt of crème frais zijn) en wat oregano met een snuf kruiden, Old Bay kruidenmix.



Flesje Beaume de Venise erbij. Lijkt wel vakantie!



Beetje corvee rond en in de caravan en alweer een dag kapot.

7-9-2020

De zondag is rustig aan ons voorbij gegaan. Niets bekeken, wat gerommeld rond de caravan, 's middags gegeten bij een restaurant waar we eerder waren en ze mooi authentiek koken.



Voor Uschi vooraf spiegelei op gerookte zalm en voor mij Escargot en sauce Normande.



Vervolgens Boeuf Bourgignone voor Uschi en voor mij eendenborst



De caravan rijklaar gemaakt, zodat we vanmorgen zo op pad konden. Niet al te lange rit een kleine 200 km naar St. Malo.



Onderweg een pizza verorberd, maar dan niet zo'n namaak Italiaanse, maar met lekkere regionale producten, verse groenten, camembert, artisjok, andouille (worst van gehakt en pens, die mij best smaakte).



Dit op een dunne bodem, dat de koolhydraten weer wat in de hand houdt. Kortom veel zwaar en lekker.
St. Malo heeft veel moois te om bekijken. Vroeger was dit een piratennest, die door de Franse koningen werd geduld en eigenlijk in stand gehouden.
Zolang de piraten alleen de vijandelijke schepen van landen waar Frankrijk toch niet in vrede mee leefden, aanvielen en de buit aan land brachten voor de handel,
werd er niets tegen ondernomen. Daardoor ontstond er een ommuurde oude binnenstad, het Intra-Muros.



Een foto geleend op het www, zodat we een indruk hebben. In de 2e WO is dit bijna geheel plat gebombardeerd en inmiddels in volle glorie weer gerestaureerd.



Leuk om rond te lopen, maar een beetje te veel klimwerk voor Uschi.



Met de auto er door gereden en vonden we midden in dat oude deel een parkeerplaats, waar we prima konden stoppen en
rondkijken. Mooie straatjes, die een verder bezoek vragen.



Uitgebreide baai. Doel voor morgen dus.

8-9-2020

Gisteren reden we langs de kustlijn van Saint-Malo, toen Uschi zei, hé dit is wel mooi om op het terras te zitten.
Dit goed in me opgenomen en zijn we vandaag daar maar eens gaan kijken.

Een mooi stukje met wat strand, de baai van Solidor waar de Rance in zee stroomt.

Aan de monding staat de Tour du Solidor, die in 1340 ongeveer werd gebouwd door de hertog van Bretagne om Saint Malo te beheersen,
door controle te hebben over de monding van de Rance. Deze toren heeft allerlei functies gehad van vesting tot woning, kerkers en nu museum met allerlei tentoonstellingen.
Terwijl we wat rondkeken viel ons oog op een terras waar ze een salade Solidor aanboden.



Bestaande uit een bed van groene sla met uitgepluisde krabscharen, gamba's, mosselen, gerookte zalm en avocado.
Glaasje witte wijn erbij en de vakantiestemming was weer gegarandeerd.
Na nog wat rondgekeken te hebben zijn we nog even naar een ander stukje gereden met een mooi uitzicht op het Fort Nationale,
dat bij eb te voet te bereiken is en te bezichtigen, maar dat zit er nu even niet in gezien de knie van Uschi.

 

Van hieruit heb je ook nog een mooi zicht op het Inra-Muros.



Na dit allemaal nog te hebben bekeken zijn we weer terug gegaan naar de camping, waar we heerlijk in de zon konden zitten bij 24º.
Omdat toch zomerse toestanden zijn maar een flesje boeren cider soldaat gemaakt. Dat drankje kan je aanwennen,
gefermenteerde appelsap, maar zal me eens verdiepen in de suiker en koolhydraten die dit bevat........

9-9-2020

Deze dag was weer één waar ik op reis echt van kan genieten. Uitslapen. Wakker worden met een mooi blauwe hemel.
Het doel voor de dag een markt bezoeken, inkopen en koken bij de caravan, als we terug zijn. Daar is de dag mooi mee gevuld.



De markt was niet al te groot, een 90 kramen, gesitueerd om een hal.



Er was een goed assortiment van vis, vlees en groenten.



Hoewel ik eigenlijk aan vis dacht, bleek er een paardenslager te zijn, die mooi vlees had.
Daar ik dat wel erg lekker vind, wat niet, werd het dus faux filet chevaline, of te wel lendenbiefstuk van het paard.
Daarbij een mooie struik broccoli met ouderwetse tomaten. Van die geribbelde tomaten. Die zijn me toch een portie lekker, geen water maar volle smaak van vruchtvlees.



Uschi vond er taartjes, die absoluut niet goed voor haar zijn, maar ja zondigen moet zo nu en dan kunnen.



Op weg terug naar de camping nog even een blik op zee met op de achtergrond St. Malo met het Intra-Muros.



De broccoli pittig bereid met gefruite chorizo blokjes, ui, knoflook. gember, rode currypasta, Spaanse peper, puntpaprika en vervolgens met de broccoli roosjes en plakjes van de stam
een uurtje in de oven garen. Tegen de tijd dat de broccoli beetgaar was even de biefstukjes flats, flats in de skillet. Heerlijk, vooral dat Corenwijntje!



Flesje Beaume de Venice erbij, tja wat nog meer? Gezond, lekker en koolhydraat vrij.
Vervolgens opruimen en inpakken, want morgen gaan we richting Morbihan.

10-9-2020

Een vlotte rit van 180 km leidde ons vandaag in ongeveer 2,5 uur naar Arradon bij Vannes. Vanwege een wegomlegging moesten we via Rennes rijden, terwijl ik een kortere rit binnendoor had gepland.
Maakt niet uit, ongeveer 20 km meer in dezelfde tijd. We vertrokken met een grauwe hemel en 15º en arriveerden onder een strak blauwe hemel met 26º.



Net na de middagpauze waren we over, want onderweg hebben we lekker zitten eten in een klein plaatsje met een echt Frans restaurant.
Goed en lekker voor weinig. Vooraf konden we ons zelf bedienen van een buffet.



Als hoofdgerecht kregen we hert gestoofd in een jachtsaus. De aardappels waren groente in minder maar ook wel eens lekker pasta om de saus mee te verorberen.



Kaasplankje na. Fles water en rosé op tafel. Ook nog koffie na. Toen we vertrokken moesten we voor ons twee €24,60 afrekenen. Dat is het leuke van de kleine plaatsjes in het binnenland.
's Middags zaten we op een terras aan het water en betaalde ik voor 2 glaasjes witte Rhone wijn €16.
Kijk dan voel je je weer meteen genomen, hoewel we wel een mooi uitzicht op het water hadden.



Dat eten onderweg maakte een hoop goed. We hebben een leuke plek op een mooie camping, le Penboch, waar we waarschijnlijk een dag of 3 blijven.
Morgen eerst maar eens een bezoek aan de stad Vannes brengen. Daarna besluiten we wel verder

11-9-2020

Vannes is een mooie oude stad. Deze werd gesticht door de Romeinen, hetgeen goed is te zien aan de oude straatjes, gebouwen en ligging.



Het oude centrum is erg gezellig.



Een mooie markthal om boodschappen te doen. Hier hebben we dan ook maar wat lekkere dingetjes gekocht voor een verantwoorde hapjes maaltijd.
Gegrild spek, een entrée van tomaten, courgette en sjalot, geitenkaasjes en ten slotte een salade van linzen, peer, geitenkaas en walnoten.



Dus toen we terug waren bij de caravan was het een kwestie van opscheppen, klein snijden en smullen. Hoe mooi kan een luie dag zijn.
Morgen gaan we de oostkant van de golf van Morbihan verkennen.
Heerlijk, dat je zo vrijblijvend je gang kan gaan en elke dag weer plezier hebt.

12-9-2020

De Golf van Morbihan is een prachtige baai. Er wordt veel aan natuurbehoud gedaan en zijn er veel vogelbroedplaatsen,



die goed worden beheerd aanwezig. Op die plekken wordt behoorlijk geïnvesteerd om de natuur in zijn oorspronkelijke staat te behouden.



Met een mooi tocht langs de oostelijke kant van de baai hebben we dit vandaag uitgebreid bekeken. Jammer dat we er niet in konden wandelen,
gezien de beperking van Uschi's knie, maar zo lukt het toch aardig.



Het was een mooie tocht onder een strak blauwe hemel. In de baai liggen legio eilandjes, waarvan een aantal bij eb te voet zijn te bereiken,
dat hebben we maar niet geprobeerd, zoals hier bij het Île Tascon.



Overal mooie vergezichten, een prachtig gebied voor watersporters!



Op verschillende plekken halen oestervissers deze lekkernij aan wal en wateren ze voor consumptie. Hiervan hebben we een stukje verderop dan ook van genoten.
Vergeten foto van te maken, maar ze smaakten lekker, echter volgens Uschi zijn de Zeeuwse rijker van smaak.
Weet het niet zeker, want kwaliteiten maken daarin ook een verschil.



Het hoofdgerecht, goed gebakken zalm was in elk geval ook lekker en zijn we wel weer aan onze trekken gekomen.



Na het eten zijn we weer rustig teruggereden naar de camping en was het wel weer mooi voor vandaag.We hebben besloten hier nog een dag te blijven en
dan maandag richting Guerande te gaan, om daar een diepgaand onderzoek in te stellen naar de productie van Keltisch zeezout.

14-9-2020

Gisteren hebben we wat boodschappen gedaan en verder wat geluierd bij de caravan, opruimen en inpakken, zodat we vanmorgen op tijd op stap konden.
Daar was dus weinig over te vertellen. Na een rit van 75 km waren we op de camping bij Guerande.



Mooi rustig,grote plekken en perfect sanitair.
Heet, 29º, dus groot uitgepakt kleed voor de caravan en screen tegen de zon aan de luifel. Zo houden we het hier wel uit.



Toen we geïnstalleerd waren hebben we eerst maar eens een bezoek gebracht aan de historische binnenstad van Guerande. Deze is helemaal ommuurd en verkeersluw.



Mooie oude straatjes, mooie doorkijkjes en uitnodigende terrassen. Oud centrum.



Ofschoon we ons hadden voorgenomen bij de Le Clerq boodschapen te doen en
wat bij de hut te eten, kwamen we toch weer op een terras terecht met mooie gerechten.



Voor Uschi een bordje met ganzenlever paté en voor mij fruit de mer.



Hoofdgerecht voor Uschi een gegrilde steak en ik had een mooi gebakken zeebaars. Groentetjes er bij en natuurlijk weer te veel brood,
maar lekker. Om te spoelen een half litertje Muscadet. Het laat zich hier leven.



Nog even door wat straates gezworven en toen in de auto om nog even de eerste zoutpannen te aanschouwen.



We zijn verkast naar Guerande, daar ik een diepgaand onderzoek moet instellen naar de herkomst van Keltisch zeezout, waar voedselfanaten nog al prat
op gaan om dat te gebruiken. Ik had me daar al eens op internet in verdiept en wil het nu wel eens met eigen ogen aanschouwen.



Er moeten veel mineralen in zitten, doordat de zoutpannen bekleed worden met klei, die met de zoutwinning wat mee wordt geschraapt.



Nou dat natte zout is dan ook een beetje grijs. Eigenlijk is het dus gewoon zeezout met klei. Vandaag al even een voorproefje genomen, maar we gaan nog een dag uitgebreid dit gebied verkennen.

16-9-2020

Gisteren hadden we niet zo'n spannende dag. Een bezoek aan de hallen en markt in La Baule, wat inkopen in de super en dat was weer voldoende.

Wat rond kijken,

koken bij de caravan ( Rogvleugels (Aile de Raie)) en een schaaltje groenten uit de oven (paprika, courgette, tomaat en ui met spekjes).
Poosje dom voor ons uit kijken en lekker slapen.

Dan was de dag vandaag behoorlijk attractiever, een mooie rit door de zoutpannen,

waar we nog eens goed het proces hebben bekeken en nu zeker weten, dat het hele verhaal rond Keltisch zeezout geweldig romantisch is en het ook echt behoorlijk handarbeid is,



er ook wel veel mineralen, als klei inzitten, maar er waarschijnlijk erg weinig extra impulsen voor een gezonder leven in zitten. Uiteindelijk is alle zout opgedroogd zeewater en
ook zo het Keltisch zeezout, ofschoon grijs van de klei. Neemt niet weg, dat het mooie plaatjes oplevert en ik respect heb voor de mensen (paludiers), die het zout verzamelen.

Wel lijkt het me een aardig winstgevend zaakje. Ze halen een plank aan een steel door het water en hebben dan ongeveer 10 kg zout. Dat doen ze 2x in
een minuut. Wel onder de felle zon in de zilte lucht. Voor €1 de kilo is dat spul te koop bij die paludiers en de fleur de sel voor €9.

Even doorrekenend lijkt me dit een aardige business. €20 per minuut. Ergo je kan makkelijk een €400 op een ochtend bijéén harken.
Doe dat 8 maanden per jaar 5 dagen en je hoeft geen vak te leren. Oh ja, dat zout wordt dus bijzondere gezondheidsbevorderende krachten toegerekend.
Ik heb mijn twijfels. Zout is zout. Echter het blijft erg mooi uit toeristisch oogpunt, om dit te aanschouwen. Zeker is het voor deze streek een gemis, als dit niet voort bestaat!

Na dit allemaal uitgebreid te hebben bekeken en ook ons kilootje zout voor thuis hadden ingekocht, arriveerden we in Le Croisic, hetgeen ons doel was.
Le Croisic is het uiterste puntje hier op een schiereiland. Eb en vloed heeft hier een behoorlijke impact

Er wordt veel verse vis aangevoerd en dat levert de lekkerste gerechten op.
De restaurants op de boulevard hebben dan ook een uitgebreide viskaart, waar we ons maar weer in hebben verdiept.

Eerst wat oesters als aperitief, met een prettig flesje Muscadet,

vervolgens als hoofdgerecht voor Uschi een soort lasagna van zalm en voor mij een moot vis in een jasje met veel sla en wat aardappels als groente.

 

Als dessert een crottin de chèvre, of te wel een redelijk jong stukje geitenkaas. Mooi geheel.
Terugziend op deze dag, lekker luierend bij de caravan, hebben we besloten morgen nog maar eens een bezoek aan Le Croisir te brengen en daarna deze buurt te verlaten.