Kosses.nl
 

2022 Frankrijk_Spanje

14-9-2022

Gisteren hebben we een rustige dag gehouden. Bezoek aan de supermarkt, hapje eten bij de locals en ons voorbereiden op de rit van vandaag.
Beetje opruimen etc. Vandaag zijn we verkast en terecht gekomen in Albarracin. Dit is naar zeggen één van de mooiste plaatsjes in Spanje en
wil men op de werelderfgoedlijst zetten. Morgen maar eens kijken waarom.

De rit van 259 km hier naar toe ging voor 1/3 over de snelweg en daarna echt de bergen in.
Een mooi natuurpark door, het Serrania de Cuenca.

 

Onderweg in een plaatsje Una even geluncht en door naar Albarracin. Wel veel steile hellingen 10% en meer.

 

Maar Rexton sleurde de hut er met het grootste gemak door en over. Moest goed opletten, dat het niet te snel ging.
Staan nu op ongeveer 1200 m hoogte en het is nog niet zo koud geweest deze reis. Inmiddels 22 uur en is het 16º buiten.
Als we morgen wakker worden is dat wel even wennen. We blijven hier een paar dagen en gaan dan door naar de Middellandse Zee,
waar de temperatuur wel weer aangenamer zal zijn. Tja we moeten toch even rondkijken hier.

15-9-2022

Het is feest in Albarracin. We wilden vandaag het plaatsje bekijken.

Dit is best een uitdaging want het ligt mooi tegen een bergkam gebouwd.

Dus straatjes steil omhoog en omlaag, hetgeen voor Uschi niet eenvoudig is. Een drukte vanjewelste.

Er waren spelletjes georganiseerd voor de jeugd in de arena waar deze week diverse stieren gevechten plaatsvinden.
Dat gebeurt hier gewoon op een plein met een provisorisch hek er omheen en een laag zand op de straat.

 

Hierbij spelen ook oudere jongens met grote verkleedpop-koppen een rol. Dat alles met het doel de kinderen mee te laten groeien in de cultuur.
Of je nou voor- of tegenstander bent van stierengevechten, ze houden in elk geval hun cultuur in ere. Er vinden overdag ook stierenrennen in het plaatsje plaats.
Daarvoor wordt de plaats afgesloten met hekken en gaan met het spel. We gaan daar niet naar kijken, want dat is te veel belasting voor de oudjes.

De middagdis was salade met wildgoulash. Hierbij werd een goed glas wijn geschonken. We waren hiervoor wat de bergen ingereden en ik moet bekennen,
dat de wijn zo goed was, dat ik maar weer heel rustig terug ben gereden naar de caravan, waar we de rest van de middag mooi hebben gerecupereerd.

16-9-2022

De dag besteed aan een bezoek aan Teruel. Deze plaats is bekend door zijn centrum waar veel Mudéjar bouwwerken voorkomen,
waardoor meerdere torens en bezienswaardigheden in Teruel een plek op de UNESCO Werelderfgoedlijst hebben gekregen.



De term mudéjar verwijst naar de kunststijl waarin moslim- en christelijke kunstvormen zijn verweven. Bij de mudéjar-architectuur werden veel terracotta bakstenen gebruikt,
constructies van hoefijzervormige bogen, keramiek met geglazuurde azulejos tegeltjes en sierlijke houten plafonds.



Nou daar was in het oude centrum veel van te zien.



Prachtige bouwwerken, trappen om in de verschillende stadswijken af te dalen etc. Een lust voor het oog.
Omdat Teruel in een afgelegen stuk Spanje ligt is het nog niet overlopen door toeristen, zodat we alle tijd en kans hadden om het e.e.a. te bekijken.



Op het Plaza Carlos Castell in de volksmond Plaza del Torrico, vanwege de stier op de pilaar, zijn leuke terrassen en barretjes.
Niet overlopen en hebben we hier ons maar weer lekker laten verwennen



Eerst een soepje, Uschi Gazpacho en voor mij bonensoep met varkenssnuit en chorizo.



Vervolgens een eendenpoot voor Uschi en varkensribbetjes Teruel voor mij. Die varkens zijn bijzonder en worden hier gebruikt om mooie rauwe ham van te maken.
Van de rest worden lekkere gerechten gemaakt en verdwijnen ze in chorizo etc. Na genoeg te hebben bekeken terug naar de camping.
Onderweg stuitten we nog op een winkeltje waar mooie schapenkazen worden verkocht van eigen productie.


Daar ook nog maar wat van ingeslagen, links van gepasteuriseerde melk, rechts van rauwe melk, wat droger schijnt te smaken dan van gepasteuriseerde melk, en onder extra gerijpt.
Eens zien welke NL haalt???? Vervolgens door naar de hut. We waren klaar voor vandaag. Nog wat opruimen etc., want morgen gaan we naar de kust naar Les Cases d'Alcanar,
een havenplaatsje ten zuiden van de monding van de Ebro aan de Middellandse zee. Zeg maar de visfase.

17-9-2022

Met een prachtige rit van 240 km door de bergen en



over een aantal stevige passen zijn we aan de Middellandse zee beland.

Prachtige vergezichten, mooie bergwegen met de nodige bochten en de nodige concentratie dus. Het was de moeite waard.

We hadden gehoopt onderweg ergens iets te eten te vinden, maar dat zat er niet in. Wel koffie in Villaroya de los Pinares, maar in de bergen is het zoeken in die kleine plaatsjes.

We konden regelmatig stoppen om te genieten van het uitzicht. Op de juiste punten zijn er vaak parkeerplaatsen om de buurt te bekijken.

 

Gelukkig zit de camping vlak tegen Les Cases d'Alcanar en hebben we de caravan vlot geïnstalleerd en zijn we het plaatsje ingereden.

 

Net tegen het eind van de siësta. We vonden een geschikt terras bij de haven, waar men nog wel een maaltijd wilde serveren.

Dat werd een entree van octopus en vervolgens een pannetje paella.

Flesje witte huiswijn. Net op tijd voordat ik een appelflauwte kreeg. Dat gestuur op die bergweggetjes vreet een bult energie en had ik weer even voldoende eiwitten op,
om de rest van de dag ruimschoots luierend onder de luifel te liggen. Morgen de buurt verkennen.

18-9-2022

Niet al te laat uit de veren, ontbijtje onder de luifel en koffie. Daarna op stap. een korte tocht door de Ebro delta.



Klaarblijkelijk worden we wat verzadigd, want er was onderweg een ecologisch centrum, waar je uitleg krijgt over zeezout winning en flamingo's kan bekijken.
Nou dat hebben we dan maar even overgeslagen, want de entree was net zoveel als een een goed voorgerecht.
Zout hebben we al tig keer gezien en flamingo's hebben we ook in Zwilbrock vlakbij huis.



Wel hebben we genoten van wat vissershavens waar altijd wat te kijken is.



Daarna verder met de tocht door de rijstvelden, waar we onderweg ook nog een groep flamingo's hebben gezien.



Echter het hoogtepunt van de dag was toch wel weer de middagdis tijdens de Siësta.
Na wat gezoek naar een geschikte locatie, bleek dat veel vol was, tot we naar het etablissement gingen, waar we gisteren ook werden geholpen
Restaurant Casa Esquerra. We kregen een tafeltje binnen, omdat het terras helemaal vol zat, maar toen daar een tafeltje vrij kwam, werden we snel naar buiten verhuisd,
waar het toch wat prettiger toeven was in de relatief frisse zeewind. We zijn eigenlijk nog geen onaardige of ongewillige Spanjaarden tegengekomen en dit familierestaurant
was weer een toonbeeld van vriendelijkheid. Het grootste probleem is een taalbarrière, die ze soms wat terughoudend maakt. Dat was gelukkig vandaag dus weer niet zo en
bestelden we uiteindelijk een menu mariscos, hetgeen geheel aan onze verwachtingen voldeed.



Vooraf een oester,



dan als primero een schaal zeevruchten, waar we u tegen zeiden en als secundo



een soort paella, maar dan van pasta, wat ze hier Fideua Catalan noemen. Toetje Flan Catelan, koffie en een likeurtje na. Nu 5 uur later zijn we nog papzat.
Morgen gaan we het iets rustiger aan doen, meer lopen, dan eten en wel een bezoek aan een markt(hal)..... We gaan naar Vinaròs, maar eerst een nachtje plat.

19-9-2022

Gisteren besloten nog een dag hier te blijven. Er is nog een leuke plaats in de buurt op 9 km afstand,  Vinaròs, waar een markthal is. Die moeten we dan toch wel bezoeken. 



Bleek niet en al te grote te zijn, maar wel erg goed gesorteerd en netjes. Trouwens het hele plaatsje is prima, netjes modern leuke winkels en erg veel terrasjes ook langs de zee.



Daar we toch niet in de zelf kook modus staan, waren we dan ook al gauw eruit, dat het vandaag weer een dagmenu ging worden, want 3 gangen koken voor € 12 p.p.
inclusief wijn en water is zottigheid. Helemaal als je je realiseert, wat die flessen propaangas momenteel kosten. Veel vis op de kaart en dat is lekker en gezond.
Hoewel Uschi gerechten koos, die eigenlijk niet kunnen. Vooraf kregen we een schaaltje sla en vervolgens voor Uschi



een soort Ravioli en voor mij gegrilde mosselen en bladerdeeg gevuld met een soort Sint-jakobsschelpen en dat gehakt, het smaakte me het prima.



Als hoofdgerecht voor Uschi costilla adobade (gemarineerde ribbetjes) en voor mij kabeljouw met veel knoflook gebakken. Lekker kruidig.



Meloen als toetje, heeft nog de schijn van gezond als je even de fruitsuikers vergeet. Nog een kopje koffie en de dag was al weer helemaal goed.
Goed eten is ook cultuur........... Nog even langs de Mercadonna  voor wat ontbijtspul, worst en kaas (voor thuis).



Ze hebben hier een kaas van schapen-, geiten en koemelk, queso “Tostado Viejo”, die we erg lekker vinden en daar hebben we nog maar een paar kilo van ingeslagen.
Erg makkelijk, zo'n koelbox in de auto, die echt goed koud blijft.



Toen we op de camping terug waren was het er mooi rustig geworden. We staan er prima en is zeker een plek om terug te komen als we in de buurt zijn!



Daalders plaatsje hier. Vanavond wat opgeruimd en gaan we morgen een stuk naar het noorden boven Barcelona naar Palamós.
Dat ligt zo'n 100 km voor de grens met Frankrijk. We willen straks ook nog even wat tijd aan de Franse kust doorbrengen. Het langetermijnweerbericht is hier nog prima en
optimistisch met misschien 1 of 2 dagen wat regen, echter met aimabele temperaturen. 's Nachts prettig om te slapen en overdag mooi om buiten te zijn.
Zoals we het nu zien, zijn we nog wel ruim 2 weken op pad. Het verveelt nog niets.

21-9-2021


Gisteren op tijd op, want we gaan een stuk noordelijker naar Palamós. Dit is een redelijk stadje aan de kust met een vissershaven, marina en met mooie stranden.
Een 320 km rijden, maar veel snelweg, dus dat schiet nog wel op.



Uiteindelijk duurde het allemaal wat langer, want onderweg kreeg ik behoefte aan brandstof en moest er wat "bijgetankt" worden. Dat bleek best een probleem te zijn want een aantal restaurants onderweg waren gewoon weg. Echter uiteindelijk stuitten we op een locatie, die mooi in de natuur lag langs de snelweg en aan het pand was al wel min of meer zichtbaar, dat het niet het eerste de beste gelegenheid is. Welnu wij in vakantie outfit naar binnen. Nou was mijn korte broek nog niet eens een probleem en had ik gelukkig een polo aan en geen sjofel T-shirt, maar toch waren we even lichtelijk beduusd van de entourage. Prachtige oude gebinten binnen, verder alles in het wit inclusief de stoelhoezen en het tafel linnen. Het personeel geheel zwart en een echelon lager zwart wit. Tja en als je dan één keer binnen bent en hebt wel trek in iets, is de keus snel gemaakt. Nou ja, het dagmenu was goed voor de kosten van 4 dagmenu's elders, maar daarvoor kregen we dan ook wat op het niveau van net geen Michelin ster. De wijnkelder is voortreffelijk en was er keus uit ongeveer 460 wijnen waarvan de duurste in de kaart op € 2630,- kwam, die hebben we maar niet genomen en ons met een glaasje of 2 in de gematigder klasse tevreden gesteld, die toch ook wel erg lekker was en beter bij onze beurs en het moment paste. Als groet uit de keuken kwam er een mooi plank met allerlei lekkernijen uit de buurt, zoals worst kaas etc.



Als voorgerecht namen we steaktartaar van kalfsvlees uit een keus van vier,



het eerste gerecht nam Uschi gnocchi in een heerlijk romige saus en ik zwarte rijst met inktvisringetjes (natuurlijk weer de gezondere keus)



Vervolgens speenvarken voor Uschi en voor mij als visliefhebber heek.



Tenslotte speciaal voor Uschi klaar gemaakt vers fruit met verse vijgen en voor mij een absoluut heerlijk maar dodelijk toetje van in amandel-likeur geweekte taart
met daarop een ijscrème van abrikoos en amandel. Al met al echt even niet een hap voor snel even onderweg. Om dit te bereiken moest ik door een tunnel
onder de snelweg door van krap 3 m breed en 2.90 m hoog, met daarin aan het eind ook nog een draai van pakweg 160º, hetgeen bij het inrijden niet was te zien.
Dat deed ik maar even heel rustig met de caravan er achter. Gelukkig bleek later, dat er een andere optie was om weg te rijden, want terug door die pijp zag ik niet zo zitten.
Uiteindelijk waren we toch nog redelijk op tijd op de camping waar we weer een prima plekje hebben. Wel op zo'n echt grote Spaanse strandvertier camping, maar daar is het nu mooi rustig.



We houden het hier nog wel even vol. Zeker na een nacht slapen en het plaatsje verkennen, waarbij we de plaatselijke Mercado verkenden en



op hapjes stuitten om onder de luifel te verorberen. Echt behoefte aan veel eten hadden we niet na het heerlijke eten van de dag er voor, dus past dit precies.
Morgen verder rondkijken hier.

22-9-2022

We hebben prima geslapen en zolang, dat echt iets ondernemen er niet meer van kwam. Dat werd dus een bezoek
aan Palamós en het oude centrum wat bekijken.



Een beetje door de winkelstraatjes flaneren en uiteindelijk bij een bar een hapje eten. Waarom bij een bar?
Ik wilde al langer gegrilde sardientjes en die stonden hier op het menu. Voor Uschi hadden ze ook wel iets
passends, dus was het besluit snel genomen.



Vooraf voor mij een salade met zalm en garnalen en voor Uschi toast met tonijn, sla en paprika.



Dan kwamen de sardinas en chipirones a la plancha. Nou dat was precies zoals ik de sardientjes graag eet.
Uschi vindt die kleine inktvisjes lekker, dus helemaal goed. Simpel eten zoals de Spanjaarden dat ook doen.
Daarna zijn we lekker lui voor de caravan gaan liggen. Volgens onze stappen app hadden we de noodzakelijke
meters weer gemaakt en konden met een gerust hart uitbuiken, wat borrelen en nadenken wat we morgen gaan doen.
Dat wordt rustig aan doen en aan het strand een goede hap nemen.

23-9-2022

Zoals we hadden besloten gedaan. Rustig naar Palamós, wat rondlopen en kijken en een restaurant aan het water

uitzoeken, waar we dachten goed te kunnen eten. Dat was vrij makkelijk, want er zijn er zoveel, dat we er maar
één kozen, die een goed menu had voor een redelijke prijs en met mooie tafeltjes. Kost dan iets meer, maar is
het eten vaak ook net even beter. Het complete menu met een fatsoenlijk flesje witte wijn erbij was voortreffelijk.

Vooraf had Uschi een garnalencocktail en ik had een soort carpaccio van kabeljauw op een bedje van gehakte
tomaat en tapenade van zware olijven. Lekker en verfijnd.

Vervolgens kregen we een zeebaars. Tot dan was het allemaal redelijk verantwoord, maar ja er hoorde een toetje
bij en dat werd voor mij ananas, maar tja voor Uschi een soort krokant ijsje met chocolade saus.Wel lekker, maar.......
Kopje koffie en weer voldaan.



Nog een wandelingetje langs het water en toen werd het tijd naar de camping te gaan, want het beloofde onweer leek er aan te komen.
's Avonds kwam dat ook los en is er vannacht erg veel regen gevallen, maar de ondergrond is hier op de camping goed en het loopt allemaal mooi af
Besloten om morgen een tochtje door het achterland te maken, want daar schijnen leuke pittoreske dorpjes te zijn.
Op internet vond ik een mooie route, die precies passend is, dat wordt hem dus morgen.

24-9-2022

Niet te laat uit bed, want we hebben een mooie route in de planning. Vannacht heeft het behoorlijk geregend,
maar dat leverde verder geen overlast op. De caravan en auto zijn mooi schoon gespoeld.
Tegen het eind van de ochtend dus in de koets en met en niet al te lange trip, zo'n 65 km op pad.

 

Het directe achterland, voordat je echt in de bergen komt is inderdaad erg mooi en er zijn tal van leuke plaatsjes
met kerken, pleintjes en straatjes, dus dat werd regelmatig uit de koets en wat rondkijken. Mooie trip.

Het eerste Plaatsje, Palafrugell, heeft een mooi oude villa als vakantie verblijf en hotel, dat mooi statig in het land ligt.

Toen we daar wegreden werd ons de weg versperd door een kudde schapen en wat geiten onder begeleiding van een herder en een paar honden.
Leuk heb de auto maar even op een akker geparkeerd, zodat de man vrij pad had voor zijn beesten.

 

Vervolgens kwamen we door een klein dorp Torrent met een grote kerk en

met mooie doorkijkjes.

Wat verder op de route stuitten we op een mooi oud plaatsje, Palau-Sator met een mooi kasteel in het centrum.
Echter we stuitten ook precies op het juiste moment daar op een Mas, waar het goed vertoeven leek te zijn.
Dus werd daar de middagdis het belangrijkste eetmoment voor de Spanjaarden gebruikt. Goede keus.

Voorgerecht deelden we, garnalen- en inktviskroketjes en tonijn op tomatensalade. Daarbij wat gegrild brood
met tomaat knoflook en olie. Niet verkeerd.

Hoofdgerecht voor Uschi eendenborst en voor mij Tatiki van entrecote, soort snel knetterheet gegrild vlees,
dat hierdoor van binnen rauw blijft en van buiten mooi bruin gebakken. Gezond en lekker.

 

De toetjes waren weer verfoeilijk, maar ook verfoeilijk lekker. Voor Uschi flan met crumble en voor mij
verse ananas met flan Catalan. De ananas was nog enigszins gezond, dus had ik nog een beetje goed geweten.
Het volgende plaatsje, dat we aandeden was Monells.

 

Vanaf de parkeerplaats voert een leuk straatje het plaatsje in

Monells is mooi door de vele arcaden, die er zijn. Waar je kijkt is het mooi en pittoresk.

 

Het centrale plein is gezellig met barretjes en restaurantjes, maar de arcaden voeren toch de boventoon.

 

Nog wat kriskras door de straatjes geslenterd en



ons vergaapt aan de mooie hoekjes en plekjes en toen de route voortgezet naar de camping. Genoeg cultuur weer voor even.
We konden nog een poos lekker onder de luifel zitten en rond 20.00 uur werd het kil genoeg 20º met een zeewindje, om naar binnen te gaan.
Dus mooi tijd om de site weer wat bij te werken.